අර්ථ කථනය වාක්‍යය 30 පරිච්ඡේදය සූරා යූසුෆ් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 30

وَقَالَ نِسْوَةٌ فِی الْمَدِیْنَةِ امْرَاَتُ الْعَزِیْزِ تُرَاوِدُ فَتٰىهَا عَنْ نَّفْسِهٖ ۚ— قَدْ شَغَفَهَا حُبًّا ؕ— اِنَّا لَنَرٰىهَا فِیْ ضَلٰلٍ مُّبِیْنٍ ۟

و خبر زن در شهر منتشر شد، و گروهی از زنان از روی ایراد گفتند: همسر عزیز برده‌اش را به‌سوی خود فراخوانده، و محبت او به غلاف قلبش رسیده است، همانا ما به‌سبب اینکه از یوسف کام خواسته و دوستی‌اش به یوسف- درحالی‌که برده‌اش است- او را در گمراهی آشکاری می‌بینیم.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• قبح خيانة المحسن في أهله وماله، الأمر الذي ذكره يوسف من جملة أسباب رفض الفاحشة.

زشتی خیانت در خانواده و مال نیکوکار؛ کاری که یوسف علیه السلام آن را از جمله اسباب ترک فاحشه بیان کرد.

• بيان عصمة الأنبياء وحفظ الله لهم من الوقوع في السوء والفحشاء.

بیان عصمت و حفاظت پیامبران علیهم السلام توسط الله از وقوع در بدی و فحشاء.

• وجوب دفع الفاحشة والهرب والتخلص منها.

وجوب دفع فاحشه و فرار و رهایی از آن.

• مشروعية العمل بالقرائن في الأحكام.

مشروعیت عمل به قراین در احکام.