ශුද්ධවූ අල් කුර්ආන් අර්ථ කථනය - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය * - පරිවර්තන පටුන
لَهٗ دَعْوَةُ الْحَقِّ ؕ— وَالَّذِیْنَ یَدْعُوْنَ مِنْ دُوْنِهٖ لَا یَسْتَجِیْبُوْنَ لَهُمْ بِشَیْءٍ اِلَّا كَبَاسِطِ كَفَّیْهِ اِلَی الْمَآءِ لِیَبْلُغَ فَاهُ وَمَا هُوَ بِبَالِغِهٖ ؕ— وَمَا دُعَآءُ الْكٰفِرِیْنَ اِلَّا فِیْ ضَلٰلٍ ۟
دعای توحیدی فقط از آنِ الله است و هیچ‌کس در آن با او مشارکت نمی‌کند، و بت‌هایی که مشرکان آنها را به جای الله در دعا می‌خوانند در هیچ مسأله‌ای دعای کسی‌که آنها را می‌خوانند اجابت نمی‌کنند، و خواندن این بت‌ها در دعا توسط مشرکان چیزی نیست جز مانند تشنه‌ای که دستش را به‌سوی آب می‌گشاید تا آب به دهانش برسد و از آن بنوشد، درحالی‌که آب به دهانش نمی‌رسد، و دعای کافران برای بت‌های‌شان چیزی جز تباهی و دوری از حق نیست؛ زیرا نه مالک جلب منفعت برای‌شان هستند، و نه مالک دفع ضرر.
අල්කුර්ආන් අරාබි අර්ථ විවරණ:
وَلِلّٰهِ یَسْجُدُ مَنْ فِی السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ طَوْعًا وَّكَرْهًا وَّظِلٰلُهُمْ بِالْغُدُوِّ وَالْاٰصَالِ ۟
تمام کسانی که در آسمان ها و در زمین هستند، حال مؤمن باشند یا کافر، برای الله متعال سجده ى فروتنی می برند؛ مؤمن به دل خواه خویش برایش سجده می برد، اما کافر ناخواسته در برابر او، تسليم مى شود در حالی که فطرتش او را به اطاعت دل خواه، امر می کند. همچنین سایه ی هر مخلوقی در آغاز و پایان روز، برای او سر فروتنى، پايين مى آورد.
අල්කුර්ආන් අරාබි අර්ථ විවරණ:
قُلْ مَنْ رَّبُّ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ ؕ— قُلِ اللّٰهُ ؕ— قُلْ اَفَاتَّخَذْتُمْ مِّنْ دُوْنِهٖۤ اَوْلِیَآءَ لَا یَمْلِكُوْنَ لِاَنْفُسِهِمْ نَفْعًا وَّلَا ضَرًّا ؕ— قُلْ هَلْ یَسْتَوِی الْاَعْمٰی وَالْبَصِیْرُ ۙ۬— اَمْ هَلْ تَسْتَوِی الظُّلُمٰتُ وَالنُّوْرُ ۚ۬— اَمْ جَعَلُوْا لِلّٰهِ شُرَكَآءَ خَلَقُوْا كَخَلْقِهٖ فَتَشَابَهَ الْخَلْقُ عَلَیْهِمْ ؕ— قُلِ اللّٰهُ خَالِقُ كُلِّ شَیْءٍ وَّهُوَ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ ۟
-ای پیامبر- به کفار که همراه با الله متعال غیر او را عبادت می کنند بگو: چه کسی آفریدگار آسمان ها و زمین و تدبير کننده ی آن ها است؟ -ای پیامبر- بگو: الله است که آفریدگار و تدبیر کننده ی آسمان ها و زمین است، و شما به این امر اقرار می کنید، -ای پیامبر- به آن ها بگو: پس آیا به جای الله متعال کسانی ناتوان را به عنوان اولياء و مالک امور خود قرار داده ايد، در حالی که توانایی رساندن سودی و دور کردن زیانی از خودشان را ندارند، پس چگونه می توانند این کار را برای دیگران انجام دهند؟ -ای پیامبر- به آن ها بگو: آیا کافرى که كور دل و بى بصيرت است، و مؤمنى که روشن دل و بابصیرت و هدایت يافته است، یکسان هستند؟ آیا کفر که تاریکی و ایمان که روشنايى است، یکسان هستند؟ آیا در آفرینش برای الله متعال شریک هایی قرار داده اند که مانند الله متعال آفريده اند، آنگاه آفرینش الهی با آفرینش شریکانشان درهم آميخته است (و قابل تمايز نيست)؟ -ای پیامبر- به آن ها بگو: الله متعال آفریننده ی هر چیزی است و در آفرینش هیچ شریکی ندارد، در الوهیت یگانه است، ذاتی که سزاوار يگانگى در پرستش است، و بر هر چیزی غالب و چیره است.
අල්කුර්ආන් අරාබි අර්ථ විවරණ:
اَنْزَلَ مِنَ السَّمَآءِ مَآءً فَسَالَتْ اَوْدِیَةٌ بِقَدَرِهَا فَاحْتَمَلَ السَّیْلُ زَبَدًا رَّابِیًا ؕ— وَمِمَّا یُوْقِدُوْنَ عَلَیْهِ فِی النَّارِ ابْتِغَآءَ حِلْیَةٍ اَوْ مَتَاعٍ زَبَدٌ مِّثْلُهٗ ؕ— كَذٰلِكَ یَضْرِبُ اللّٰهُ الْحَقَّ وَالْبَاطِلَ ؕ۬— فَاَمَّا الزَّبَدُ فَیَذْهَبُ جُفَآءً ۚ— وَاَمَّا مَا یَنْفَعُ النَّاسَ فَیَمْكُثُ فِی الْاَرْضِ ؕ— كَذٰلِكَ یَضْرِبُ اللّٰهُ الْاَمْثَالَ ۟ؕ
الله برای نابودى باطل و ماندن حق مثال آب باران نازل شده از آسمان را زده است تا اين که رودخانه ها با سيلاب باران به اندازه ی ظرفیت و حجمشان روان شده اند، آنگاه اين سیلاب کف روى آب را حمل كرده باشد، همچنین برای حق و باطل، مثال دیگری را زده است، مثال بعضی از مواد فلزی گرانبهايى که مردم برای گداختن و ساختن زینت آلاتشان، بر روى آتش ذوب مى كنند، چنانچه کف و ناخالصی آن آشكار می شود. اين گونه الله متعال برای حق و باطل، چنین مثال هایی را زده است، پس باطل مانند کف بر روی آب، و ناخالصی که از ذوب شدن مواد معدنی به جای می ماند، می باشد اما حق مانند آب صافی است که نوشیده می شود، و میوه ها، علف و گیاهان از آن می رویند، و مانند زینتی است که بعد از ذوب شدن مواد معدنی باقی مانده و مردم از آن بهره می برند، الله متعال همان گونه که این مثال ها را بیان نموده است؛ برای جدایی حق از باطل، مثال هایی را برای مردم بیان می کند.
අල්කුර්ආන් අරාබි අර්ථ විවරණ:
لِلَّذِیْنَ اسْتَجَابُوْا لِرَبِّهِمُ الْحُسْنٰی ؔؕ— وَالَّذِیْنَ لَمْ یَسْتَجِیْبُوْا لَهٗ لَوْ اَنَّ لَهُمْ مَّا فِی الْاَرْضِ جَمِیْعًا وَّمِثْلَهٗ مَعَهٗ لَافْتَدَوْا بِهٖ ؕ— اُولٰٓىِٕكَ لَهُمْ سُوْٓءُ الْحِسَابِ ۙ۬— وَمَاْوٰىهُمْ جَهَنَّمُ ؕ— وَبِئْسَ الْمِهَادُ ۟۠
برای مؤمنانى که دعوت پروردگارشان را هنگامی که آن ها را به توحید و فرمان برداری از خودش فراخوانده، اجابت نموده اند؛ پاداشی بسیار نیکو، یعنی بهشت قرار داده است، و براى کافران که دعوت توحید و اطاعت از او را نپذیرفته اند، اگر چنانچه تمام اموال روی زمین و بیشتر از آن ها را داشته باشند؛ بى گمان آن ها را برای رهايى خود از عذاب، به عنوان فدیه خواهند بخشید، آن كسانى که دعوت او را نپذیرفته اند، برای همه ی گناهاشان مورد محاسبه قرار می گیرند، و پناهگاهايشان جهنم است، و چه بستر و جایگاه بدی دارند که آن جهنم است.
අල්කුර්ආන් අරාබි අර්ථ විවරණ:
මෙම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්රයෝජන:
• بيان ضلال المشركين في دعوتهم واستغاثتهم بغير الله تعالى، وتشبيه حالهم بحال من يريد الشرب فيبسط يده للماء بلا تناول له، وليس بشارب مع هذه الحالة؛ لكونه لم يتخذ وسيلة صحيحة لذلك.
بیان گمراهی مشرکان در دعا و طلب یاری از غیر الله تعالی، و تشبیه حال‌شان به حال کسی‌که به قصد نوشیدن، دستش را به‌سوی آب می‌گشاید بدون اینکه از آن تناول کند، و با این حالت نمی‌تواند بنوشد؛ چون راه صحیحی برای این کار انتخاب نکرده است.
ශුද්ධවූ අල් කුර්ආන් අර්ථ කථනය - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පරිවර්තන පටුන
අල්කුර්ආන් අධ්යයන සඳහා වූ තෆ්සීර් මධ්යස්ථානය විසින් නිකුත් කරන ලදී.