අර්ථ කථනය වාක්‍යය 103 පරිච්ඡේදය සූරා අල් ඉස්රා - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 103

فَاَرَادَ اَنْ یَّسْتَفِزَّهُمْ مِّنَ الْاَرْضِ فَاَغْرَقْنٰهُ وَمَنْ مَّعَهٗ جَمِیْعًا ۟ۙ

آن‌گاه فرعون خواست که موسی علیه السلام و قومش را با اخراج‌ از مصر مجازات کند، پس او و لشکریان همراهش، همگی را غرق‌ و نابود کردیم.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• الله تعالى هو المنفرد بالهداية والإضلال، فمن يهده فهو المهتدي على الحقيقة، ومن يضلله ويخذله فلا هادي له.

فقط الله هدایت و گمراه می‌سازد، پس هرکس را که هدایت گردانَد واقعا هدایت یافته است، و هرکس که الله او را گمراه سازد و دست از یاری‌اش بکشد هیچ هدایتگری ندارد.

• مأوى الكفار ومستقرهم ومقامهم جهنم، كلما سكنت نارها زادها الله نارًا تلتهب.

پناهگاه و جایگاه و مقام کافران جهنم است، و هرگاه آتش جهنم آرام گیرد الله بر آتش آن می‌افزاید آن‌گاه شعله‌ور می‌شود.

• وجوب الاعتصام بالله عند تهديد الطغاة والمُسْتَبدين.

وجوب متوسل‌شدن به الله هنگام تهدید ستمکاران و زورگویان.

• الطغاة والمُسْتَبدون يلجؤون إلى استخدام السلطة والقوة عندما يواجهون أهل الحق؛ لأنهم لا يستطيعون مواجهتهم بالحجة والبيان.

ستمکاران و زورگویان هنگام رویارویی با پیروان حق به استفاده از زور و قدرت پناه می‌برند؛ زیرا نمی‌توانند با دلیل و بیان با آنها روبرو شوند.