අර්ථ කථනය වාක්‍යය 107 පරිච්ඡේදය සූරා අල් ඉස්රා - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 107

قُلْ اٰمِنُوْا بِهٖۤ اَوْ لَا تُؤْمِنُوْا ؕ— اِنَّ الَّذِیْنَ اُوْتُوا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهٖۤ اِذَا یُتْلٰی عَلَیْهِمْ یَخِرُّوْنَ لِلْاَذْقَانِ سُجَّدًا ۟ۙ

- ای رسول- بگو: اگر به قرآن ایمان بیاورید، ایمان شما ذره‌ای بر آن نمی‌افزاید، یا اگر به آن ایمان نیاورید، کفر شما ذره‌ای از آن نمی‌کاهد، همانا کسانی‌که کتاب‌های آسمانی پیشین را خوانده‌اند، و وحی و نبوت را شناخته‌اند وقتی قرآن بر آنها خوانده شود از روی شکر در برابر الله بر روی چهره به سجده می‌افتند.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• أنزل الله القرآن متضمنًا الحق والعدل والشريعة والحكم الأمثل .

الله قرآن را دربردارندۀ حق و عدالت و شریعت و حکم برتر فرو فرستاده است.

• جواز البكاء في الصلاة من خوف الله تعالى.

جواز گریه از ترس الله تعالی در نماز.

• الدعاء أو القراءة في الصلاة يكون بطريقة متوسطة بين الجهر والإسرار.

دعا یا قرائت در نماز باید متوسط، و میان جهر و خفیه انجام شود.

• القرآن الكريم قد اشتمل على كل عمل صالح موصل لما تستبشر به النفوس وتفرح به الأرواح.

قرآن کریم هر عمل صالحی را که منجر به شادی نفس و شادابی روح می‌شود، دربردارد.