අර්ථ කථනය වාක්‍යය 30 පරිච්ඡේදය සූරා මර්යම් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 30

قَالَ اِنِّیْ عَبْدُ اللّٰهِ ۫ؕ— اٰتٰىنِیَ الْكِتٰبَ وَجَعَلَنِیْ نَبِیًّا ۟ۙ

عیسی علیه السلام گفت: همانا من بندۀ الله هستم، که انجیل را به من عطا کرده، و مرا یکی از پیامبرانش قرار داده است.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• في أمر مريم بالسكوت عن الكلام دليل على فضيلة الصمت في بعض المواطن .

امر کردن مریم به سکوت، بر فضیلت خاموشی در برخی مواضع دلالت دارد.

• نذر الصمت كان جائزًا في شرع من قبلنا، أما في شرعنا فقد دلت السنة على منعه.

نذر سکوت در شریعت های قبلی جایز بوده است، اما در شریعت ما، بر اساس آنچه که در سنت ذكر شده، جایز نیست.

• أن ما أخبر به القرآن عن كيفية خلق عيسى هو الحق القاطع الذي لا شك فيه، وكل ما عداه من تقولات باطل لا يليق بالرسل.

آنچه قرآن در چگونگی آفرینش عیسی علیه السلام خبر داده است، حقیقت قاطعی است که هیچ تردیدی در آن راه ندارد، و غیر از آن، سایر سخنان باطل، سزاوار رسولان علیهم السلام نیست.

• في الدنيا يكون الكافر أصم وأعمى عن الحق، ولكنه سيبصر ويسمع في الآخرة إذا رأى العذاب، ولن ينفعه ذلك.

کافر در دنیا از شنیدن و دیدن حق کر و کور است، اما در آخرت، آن‌گاه که عذاب را ببیند حق را خواهد دید و خواهد شنید، و این امر هرگز سودی برایش نخواهد داشت.