අර්ථ කථනය වාක්‍යය 106 පරිච්ඡේදය සූරා අල් බකරා - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 106

مَا نَنْسَخْ مِنْ اٰیَةٍ اَوْ نُنْسِهَا نَاْتِ بِخَیْرٍ مِّنْهَاۤ اَوْ مِثْلِهَا ؕ— اَلَمْ تَعْلَمْ اَنَّ اللّٰهَ عَلٰی كُلِّ شَیْءٍ قَدِیْرٌ ۟

الله متعال بیان می‌فرماید که هرگاه حکم یا لفظ آیه‌ای از قرآن را برمی‌دارد، مردم آن را فراموش می‌کنند و او سبحانه زود یا دیر سودمندتر از آن یا همانند آن را می‌آورد، و این امر به علم و حکمت الله است و تو- ای پیامبر- می‌دانی که الله بر هر چیزی تواناست، پس هرچه بخواهد انجام می‌دهد و هر حکمی که بخواهد صادر می‌فرماید.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• أن الأمر كله لله، فيبدل ما يشاء من أحكامه وشرائعه، ويبقي ما يشاء منها، وكل ذلك بعلمه وحكمته.

تمام امور برای الله است، پس هرچه از احکام و شرایعش را که بخواهد عوض می‌کند و هرچه از آن را که بخواهد باقی می‌گذارد، و تمام این امور، از روی علم و حکمت او انجام می‌شود.

• حَسَدُ كثيرٍ من أهل الكتاب هذه الأمة، لما خصَّها الله من الإيمان واتباع الرسول، حتى تمنوا رجوعها إلى الكفر كما كانت.

حسادت بسیاری از اهل کتاب با امت اسلام، بدین سبب است که الله، مسلمانان را به ایمان و پیروی رسول صلی الله علیه وسلم خاص گردانید، به‌گونه‌ای که بازگشت مسلمانان به کفر را، چنان‌که قبلاً بر آن بودند، آرزو می‌کنند.