අර්ථ කථනය වාක්‍යය 41 පරිච්ඡේදය අල් බකරා - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 41

وَاٰمِنُوْا بِمَاۤ اَنْزَلْتُ مُصَدِّقًا لِّمَا مَعَكُمْ وَلَا تَكُوْنُوْۤا اَوَّلَ كَافِرٍ بِهٖ ۪— وَلَا تَشْتَرُوْا بِاٰیٰتِیْ ثَمَنًا قَلِیْلًا ؗ— وَّاِیَّایَ فَاتَّقُوْنِ ۟

و به قرآن که آن را بر محمد صلی الله علیه وسلم نازل کردیم و در مورد توحید الله و نبوت محمد صلی الله علیه وسلم با تورات قبل از اینکه تحریف شود سازگار است، ایمان بیاورید و بپرهیزید از اینکه اولین گروهی باشید که به قرآن کفر می‌ورزند، و آیاتم را که نازل کردم به بهای ناچیزی از مقام و ریاست مبادله نکنید و از خشم و عذاب من بترسید.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• من أعظم الخذلان أن يأمر الإنسان غيره بالبر، وينسى نفسه.

بزرگ ترین ذلت و خوارى، آن است که انسان دیگران را به نیکی فراخواند، اما خودش را فراموش کند.

• الصبر والصلاة من أعظم ما يعين العبد في شؤونه كلها.

شکیبایی و نماز از بزرگترین مواردی است که در تمام امور به بنده یاری می‌رسانند.

• في يوم القيامة لا يَدْفَعُ العذابَ عن المرء الشفعاءُ ولا الفداءُ، ولا ينفعه إلا عمله الصالح.

در روز قیامت، نه شفیعان و نه فدیه، عذاب را از انسان دفع نمی‌کنند و فقط عمل صالح خودش به او نفع می‌رساند.