අර්ථ කථනය වාක්‍යය 27 පරිච්ඡේදය සූරා අන් නූර් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 27

یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْا لَا تَدْخُلُوْا بُیُوْتًا غَیْرَ بُیُوْتِكُمْ حَتّٰی تَسْتَاْنِسُوْا وَتُسَلِّمُوْا عَلٰۤی اَهْلِهَا ؕ— ذٰلِكُمْ خَیْرٌ لَّكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُوْنَ ۟

ای کسانی‌که به الله ایمان آورده‌اید و به شریعتش عمل کرده‌اید، به خانه‌هایی که خانه‌های خودتان نیست وارد نشوید تا اینکه از ساکنان آن خانه‌ها در هنگام ورود بر آنها اجازه بگیرید، و بر آنها سلام کنید به این نحو که در سلام و کسب اجازه، بگویید: السلام علیکم آیا وارد شوم؟ این کسب اجازه که به آن امر شدید از ورود ناگهانی برای‌تان بهتر است، تا به آنچه که امر شدید متذکر شوید و آن را اجرا کنید.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• إغراءات الشيطان ووساوسه داعية إلى ارتكاب المعاصي، فليحذرها المؤمن.

اغواگری و وسوسه‌انگیزی شیطان موجب ارتکاب گناهان است، پس مؤمن باید از آن برحذر باشد.

• التوفيق للتوبة والعمل الصالح من الله لا من العبد.

توفیق به توبه و عمل صالح از جانب الله است؛ نه از جانب بنده.

• العفو والصفح عن المسيء سبب لغفران الذنوب.

عفو و گذشت از خطاکار یکی از اسباب بخشش گناهان است.

• قذف العفائف من كبائر الذنوب.

قَذف (تهمت) به افراد پاکدامن، از گناهان کبیره است.

• مشروعية الاستئذان لحماية النظر، والحفاظ على حرمة البيوت.

مشروعیت اجازه‌گرفتن برای حفظ نگاه، و محافظت از حریم خانه‌ها.