අර්ථ කථනය වාක්‍යය 54 පරිච්ඡේදය සූරා අන් නම්ල් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 54

وَلُوْطًا اِذْ قَالَ لِقَوْمِهٖۤ اَتَاْتُوْنَ الْفَاحِشَةَ وَاَنْتُمْ تُبْصِرُوْنَ ۟

و - ای رسول- لوط علیه السلام را به یاد آور آن‌گاه که برای توبیخ و اعتراض بر قومش به آنها گفت: آیا خصلت زشت - یعنی لواط- را در محافل خویش آشکارا و درحالی‌که یکدیگر را می‌بینید مرتکب می‌شوید؟!

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• الاستغفار من المعاصي سبب لرحمة الله.

طلب آمرزش از گناهان یکی از اسباب رحمت الله است.

• التشاؤم بالأشخاص والأشياء ليس من صفات المؤمنين.

فال بد زدن به اشخاص و اشیا، صفت مؤمنان نیست.

• عاقبة التمالؤ على الشر والمكر بأهل الحق سيئة.

همکاری در شر و نیرنگ بر پیروان حق سرانجامِ بدی دارد.

• إعلان المنكر أقبح من الاستتار به.

آشکار کردن منکر از پوشاندن آن زشت‌تر است.

• الإنكار على أهل الفسوق والفجور واجب.

اعتراض بر فاسقان و فاجران واجب است.