අර්ථ කථනය වාක්‍යය 92 පරිච්ඡේදය සූරා අන් නම්ල් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 92

وَاَنْ اَتْلُوَا الْقُرْاٰنَ ۚ— فَمَنِ اهْتَدٰی فَاِنَّمَا یَهْتَدِیْ لِنَفْسِهٖ ۚ— وَمَنْ ضَلَّ فَقُلْ اِنَّمَاۤ اَنَا مِنَ الْمُنْذِرِیْنَ ۟

به من امر شده که قرآن را برای مردم تلاوت كنم، پس هر کس به آن هدایت شود و عمل کند، به نفع خود اوست، و به آنان که دچار گمراهی شده و از آن منحرف شوند و آن را انکار کرده و به آن عمل نکنند، بگو: من تنها بیم دهنده ای هستم که شما را از عذاب الهی می ترسانم و هدایت شما دست من نیست.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• الإيمان والعمل الصالح سببا النجاة من الفزع يوم القيامة.

ایمان و عمل صالح دو سبب رهایی از وحشت روز قیامت هستند.

• الكفر والعصيان سبب في دخول النار.

کفر و نافرمانی سبب ورود در جهنم هستند.

• تحريم القتل والظلم والصيد في الحرم.

تحریم قتل و ستم و صید در حرم.

• النصر والتمكين عاقبة المؤمنين.

سرانجامِ مؤمنان، پیروزی و قدرت‌یابی است.