අර්ථ කථනය වාක්‍යය 23 පරිච්ඡේදය සූරා අල් අන්කබූත් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 23

وَالَّذِیْنَ كَفَرُوْا بِاٰیٰتِ اللّٰهِ وَلِقَآىِٕهٖۤ اُولٰٓىِٕكَ یَىِٕسُوْا مِنْ رَّحْمَتِیْ وَاُولٰٓىِٕكَ لَهُمْ عَذَابٌ اَلِیْمٌ ۟

و کسانی‌که به آیات الله سبحانه و به دیدار او تعالی در روز قیامت کفر ورزیده‌اند، همان‌ها از رحمت من ناامید هستند، و به‌سبب کفرشان هرگز وارد بهشت نخواهند شد، و همان‌ها هستند که عذابی رنج‌آور در آخرت در انتظارشان است.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• الأصنام لا تملك رزقًا، فلا تستحق العبادة.

بت‌ها مالک رزق و روزی نیستند، پس استحقاق عبادت را ندارند.

• طلب الرزق إنما يكون من الله الذي يملك الرزق.

روزی فقط از الله طلب می‌شود که مالک روزی است.

• بدء الخلق دليل على البعث.

آغاز آفرینش دلیلی بر رستاخیز است.

• دخول الجنة محرم على من مات على كفره.

ورود به بهشت بر هرکسی‌که در حالت کفر بمیرد حرام است.