අර්ථ කථනය වාක්‍යය 61 පරිච්ඡේදය සූරා අල් අන්කබූත් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 61

وَلَىِٕنْ سَاَلْتَهُمْ مَّنْ خَلَقَ السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضَ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ لَیَقُوْلُنَّ اللّٰهُ ۚ— فَاَنّٰی یُؤْفَكُوْنَ ۟

و - ای رسول- اگر از این مشرکان بپرسی: چه کسی آسمان‌ها را آفریده است؟ و چه کسی زمین را آفریده است؟ و چه کسی خورشید و ماه را که از پی یکدیگر می‌آیند رام کرده است؟ به‌طور قطع خواهند گفت: الله آنها را آفریده است، پس چگونه از ایمان به یگانگی و وحدانیت الله بازگردانده می‌شوند، و به جای او معبودهایی را عبادت می‌کنند که نه نفع می‌رسانند و نه زیان؟!

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• استعجال الكافر بالعذاب دليل على حمقه.

به شتاب‌خواستن عذاب توسط کافر دلیلی بر نادانی اوست.

• باب الهجرة من أجل سلامة الدين مفتوح.

باب هجرت به هدف حفظ دین باز است.

• فضل الصبر والتوكل على الله.

فضیلت صبر و توکل بر الله.

• الإقرار بالربوبية دون الإقرار بالألوهية لا يحقق لصاحبه النجاة والإيمان.

اقرار به ربوبیت بدون اقرار به الوهیت، نجات و ایمان را برای صاحبش محقق نمی‌گرداند.