අර්ථ කථනය වාක්‍යය 33 පරිච්ඡේදය සූරා ආලු ඉම්රාන් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 33

اِنَّ اللّٰهَ اصْطَفٰۤی اٰدَمَ وَنُوْحًا وَّاٰلَ اِبْرٰهِیْمَ وَاٰلَ عِمْرٰنَ عَلَی الْعٰلَمِیْنَ ۟ۙ

همانا الله آدم علیه السلام را برگزید به این ترتیب که فرشتگانش را در برابر او به سجده فرود آورد، و نوح علیه السلام را برگزید این‌گونه که او را به عنوان اولین رسول به‌سوی اهل زمین قرار داد؛ و خاندان ابراهیم علیه السلام را این‌گونه برگزید که نبوت را در میان فرزندانش باقی گذاشت، و آل عمران را برگزید؛ تمام اینان را برگزید و بر مردم زمان‌شان برتری داد.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• عظم مقام الله وشدة عقوبته تجعل العاقل على حذر من مخالفة أمره تعالى.

بزرگی مقام الله و سختی عذاب او، عاقل را از مخالفت با امر او تعالی برحذر می‌دارد.

• برهان المحبة الحقة لله ولرسوله باتباع الشرع أمرًا ونهيًا، وأما دعوى المحبة بلا اتباع فلا تنفع صاحبها.

اثبات محبت حقیقی به الله و رسولش با پیروی از امر و نهی شریعت محقق می شود، اما ادعای محبت بدون پیروی، هیچ سودی به شخص نمی‌رساند.

• أن الله تعالى يختار من يشاء من عباده ويصطفيهم للنبوة والعبادة بحكمته ورحمته، وقد يخصهم بآيات خارقة للعادة.

الله متعال براساس حکمت و رحمت خویش کسانی از بندگانش را که بخواهد برمی‌گزیند و آنها را با نبوت و عبادت برتری می‌بخشد، و گاهی نشانه‌های خارق‌العاده‌ای به آنها اختصاص می‌دهد.