අර්ථ කථනය වාක්‍යය 39 පරිච්ඡේදය සූරා අර් රූම් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 39

وَمَاۤ اٰتَیْتُمْ مِّنْ رِّبًا لِّیَرْبُوَاۡ فِیْۤ اَمْوَالِ النَّاسِ فَلَا یَرْبُوْا عِنْدَ اللّٰهِ ۚ— وَمَاۤ اٰتَیْتُمْ مِّنْ زَكٰوةٍ تُرِیْدُوْنَ وَجْهَ اللّٰهِ فَاُولٰٓىِٕكَ هُمُ الْمُضْعِفُوْنَ ۟

و پاداش اموالی که به یکی از مردم می‌پردازید به این هدف که همراهِ مالِ اضافه‌ای آن را بازگرداند نزد الله افزایش نمی‌یابد، و آنچه از اموال‌تان را که به کسی بدهید تا نیازی را با آن برطرف سازد و با آن وجه الله را اراده کنید، نه جایگاه و پاداشی از جانب مردم؛ اینها هستند که مزدشان نزد الله افزوده می‌شود.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• فرح البطر عند النعمة، والقنوط من الرحمة عند النقمة؛ صفتان من صفات الكفار.

شادی غرور آمیز هنگام نزول نعمت و ناامیدی از رحمت الهی هنگام نزول مصیبت، دو صفت از صفات کافران است.

• إعطاء الحقوق لأهلها سبب للفلاح.

اعطای حقوق به اهلش سبب رستگاری است.

• مَحْقُ الربا، ومضاعفة أجر الإنفاق في سبيل الله.

نابودی ربا، و افزایش اجر انفاق در راه الله.

• أثر الذنوب في انتشار الأوبئة وخراب البيئة مشاهد.

امروز اثر گناهان در انتشار بیماری‌های همگانی و تخریب محیط زیست مشهود است.