අර්ථ කථනය වාක්‍යය 41 පරිච්ඡේදය සූරා අර් රූම් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 41

ظَهَرَ الْفَسَادُ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ بِمَا كَسَبَتْ اَیْدِی النَّاسِ لِیُذِیْقَهُمْ بَعْضَ الَّذِیْ عَمِلُوْا لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُوْنَ ۟

به سبب گناهان مردم، در دریا و خشکی، فساد و تباهی از جمله خشکسالی، کم بارانی، فراوانی بیماری ها و امراض واگیردار، پدیدار گشته است تا الله متعال سزای برخی از اعمال بدشان را در زندگی دنیا به آنان بچشاند، باشد که توبه کرده و به سوی او بازگردند.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• فرح البطر عند النعمة، والقنوط من الرحمة عند النقمة؛ صفتان من صفات الكفار.

شادی غرور آمیز هنگام نزول نعمت و ناامیدی از رحمت الهی هنگام نزول مصیبت، دو صفت از صفات کافران است.

• إعطاء الحقوق لأهلها سبب للفلاح.

اعطای حقوق به اهلش سبب رستگاری است.

• مَحْقُ الربا، ومضاعفة أجر الإنفاق في سبيل الله.

نابودی ربا، و افزایش اجر انفاق در راه الله.

• أثر الذنوب في انتشار الأوبئة وخراب البيئة مشاهد.

امروز اثر گناهان در انتشار بیماری‌های همگانی و تخریب محیط زیست مشهود است.