අර්ථ කථනය වාක්‍යය 39 පරිච්ඡේදය සූරා අල්-අහ්සාබ් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 39

١لَّذِیْنَ یُبَلِّغُوْنَ رِسٰلٰتِ اللّٰهِ وَیَخْشَوْنَهٗ وَلَا یَخْشَوْنَ اَحَدًا اِلَّا اللّٰهَ ؕ— وَكَفٰی بِاللّٰهِ حَسِیْبًا ۟

این پیامبران همان کسانی هستند که رسالت‌های نازل‌شدۀ الله بر آنها را به امت‌های‌شان ابلاغ می‌کنند، و از هیچ‌کس جز الله نمی‌ترسند، پس هنگامی‌که آنچه را الله برای‌شان حلال گردانیده است انجام می‌دهند به آنچه دیگران می‌گویند اهمیتی نمی‌دهند، و الله به عنوان نگهبان بر اعمال بندگانش کافی است تا آنها را در قبال اعمال‌شان مورد حسابرسی قرار دهد، و بر این اساس به آنها جزا دهد؛ اگر خیر باشد جزای خیر، و اگر شر باشد جزای شر دهد.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• وجوب استسلام المؤمن لحكم الله والانقياد له.

وجوب تسلیم‌ شدن و گردن ‌نهادن مؤمن در برابر حکم الله.

• اطلاع الله على ما في النفوس.

آگاهی الله از آنچه در وجود انسان‌ها است.

• من مناقب أم المؤمنين زينب بنت جحش: أنْ زوّجها الله من فوق سبع سماوات.

یکی از مناقب مادر مؤمنان زینب بنت جحش رضی الله عنها این است که: الله عقد او را از بالای هفت آسمان بست.

• فضل ذكر الله، خاصة وقت الصباح والمساء.

فضیلت ذکر الله، به‌خصوص صبحگاه و شامگاه.