අර්ථ කථනය වාක්‍යය 45 පරිච්ඡේදය සූරා ෆාතිර් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 45

وَلَوْ یُؤَاخِذُ اللّٰهُ النَّاسَ بِمَا كَسَبُوْا مَا تَرَكَ عَلٰی ظَهْرِهَا مِنْ دَآبَّةٍ وَّلٰكِنْ یُّؤَخِّرُهُمْ اِلٰۤی اَجَلٍ مُّسَمًّی ۚ— فَاِذَا جَآءَ اَجَلُهُمْ فَاِنَّ اللّٰهَ كَانَ بِعِبَادِهٖ بَصِیْرًا ۟۠

و اگر الله کیفر مردم را به‌سبب معاصی و گناهانی که مرتکب می‌شوند به تعجیل اندازد، به‌طور قطع فوراً تمام اهالی زمین و چارپایان و اموالی را که در اختیار دارند به سرعت نابود خواهد کرد، اما او سبحانه تا زمانی مشخص در علم خویش یعنی روز قیامت به آنها مهلت می‌دهد، و چون روز قیامت فرا رسد به‌راستی‌که الله نسبت به بندگانش بسیار بینا است و هیچ‌چیز از آنها بر او پوشیده نمی‌ماند، آن‌گاه آنها را در قبال اعمال‌شان جزا می‌دهد؛ اگر خیر باشد جزای خیر، و اگر شر باشد جزای شر می‌دهد.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• العناد مانع من الهداية إلى الحق.

سرسختی، مانع از هدایت به‌سوی حق است.

• العمل بالقرآن وخشية الله من أسباب دخول الجنة.

عمل به قرآن و ترس از الله از اسباب ورود به بهشت هستند.

• فضل الولد الصالح والصدقة الجارية وما شابههما على العبد المؤمن.

فضیلت فرزند صالح و صدقۀ جاریه و موارد مشابه این دو بر بندۀ مؤمن.