අර්ථ කථනය වාක්‍යය 37 පරිච්ඡේදය සූරා යාසීන් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 37

وَاٰیَةٌ لَّهُمُ الَّیْلُ ۖۚ— نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَاِذَا هُمْ مُّظْلِمُوْنَ ۟ۙ

و یک نشانه بر دلالت توحید و یگانگی الله برای مردم این است که ما روشنایی را با بردن روز و آوردن شب آن‌گاه که روز را از آن برمی‌کنیم می‌بریم، و تاریکی را پس از بردن روز می‌آوریم، آن‌گاه مردم در تاریکی وارد می‌شوند.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• ما أهون الخلق على الله إذا عصوه، وما أكرمهم عليه إن أطاعوه.

مردم اگر از الله نافرمانی کنند نزد او تعالی بسیار خوار و ذلیل، و اگر از او اطاعت کنند نزدش بسیار محترم و گرامی هستند.

• من الأدلة على البعث إحياء الأرض الهامدة بالنبات الأخضر، وإخراج الحَبِّ منه.

یکی از دلایل رستاخیز، زنده ‌شدن زمین خشک با گیاهان سبز، و درآمدن دانه از آن است.

• من أدلة التوحيد: خلق المخلوقات في السماء والأرض وتسييرها بقدر.

یکی از دلایل توحید: آفرینش مخلوقات در آسمان و زمین و به جریان ‌انداختن آنها بر اساس تقدیر است.