අර්ථ කථනය වාක්‍යය 69 පරිච්ඡේදය සූරා යාසීන් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 69

وَمَا عَلَّمْنٰهُ الشِّعْرَ وَمَا یَنْۢبَغِیْ لَهٗ ؕ— اِنْ هُوَ اِلَّا ذِكْرٌ وَّقُرْاٰنٌ مُّبِیْنٌ ۟ۙ

و ما به محمد صلی الله علیه وسلم شعر نیاموختیم، و نیز این امر شایسته او نیست؛ زیرا شعر از طبع او نیست، و سرشت او نیز آن را اقتضا نمی‌کند، تا بتوانید ادعا کنید او شاعری است، آنچه را که به او آموختیم جز اندرز و قرآنی آشکار برای کسی‌که در آن بیندیشد نیست.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• في يوم القيامة يتجلى لأهل الإيمان من رحمة ربهم ما لا يخطر على بالهم.

در روز قیامت مواردی از رحمت الله برای مؤمنان متجلی می‌شود که حتی به ذهن‌شان خطور نمی‌کند.

• أهل الجنة مسرورون بكل ما تهواه النفوس وتلذه العيون ويتمناه المتمنون.

بهشتیان برای داشتن هر چیز دلخواه و لذت بخشى برای چشم هايشان و براى هر آنچه آرزو کنندگان تمنایش می کنند، شادمان هستند.

• ذو القلب هو الذي يزكو بالقرآن، ويزداد من العلم منه والعمل.

آن که دلِ آگاهى دارد همان کسی است که به وسیله ی قرآن تزکیه می شود و به وسیله آن علم و عملش را می افزاید.

• أعضاء الإنسان تشهد عليه يوم القيامة.

اعضای بدن انسان روز قیامت علیه او گواهی می دهند.