අර්ථ කථනය වාක්‍යය 61 පරිච්ඡේදය සූරා අස් සුමර් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 61

وَیُنَجِّی اللّٰهُ الَّذِیْنَ اتَّقَوْا بِمَفَازَتِهِمْ ؗ— لَا یَمَسُّهُمُ السُّوْٓءُ وَلَا هُمْ یَحْزَنُوْنَ ۟

و الله کسانی را که با اجرای اوامر و اجتناب از نواهی پروردگارشان تقوای او تعالی را پیشه کرده‌اند با وارد نمودن به مکان رستگاری‌شان یعنی بهشت از عذاب می‌رهاند؛ نه عذاب به آنها می‌ر‌سد، و نه بر بهره دنیوی که از دست داده‌اند اندوهگین می‌شوند.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• الكِبْر خلق ذميم مشؤوم يمنع من الوصول إلى الحق.

غرور، اخلاقی نکوهیده و نامبارک است که از رسیدن به حق محروم می‌سازد.

• سواد الوجوه يوم القيامة علامة شقاء أصحابها.

سیاهی چهره‌ها در روز قیامت نشانۀ بدبختی صاحبان‌شان است.

• الشرك محبط لكل الأعمال الصالحة.

شرک تمام اعمال صالح را تباه می‌سازد.

• ثبوت القبضة واليمين لله سبحانه دون تشبيه ولا تمثيل.

اثبات قبضه و دست راست برای الله سبحان، بدون تشبیه و تمثیل.