අර්ථ කථනය වාක්‍යය 69 පරිච්ඡේදය සූරා අස් සුමර් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 69

وَاَشْرَقَتِ الْاَرْضُ بِنُوْرِ رَبِّهَا وَوُضِعَ الْكِتٰبُ وَجِایْٓءَ بِالنَّبِیّٖنَ وَالشُّهَدَآءِ وَقُضِیَ بَیْنَهُمْ بِالْحَقِّ وَهُمْ لَا یُظْلَمُوْنَ ۟

و زمین با نور تجلی پروردگار نیرومند برای داوری بین بندگان روشن می‌گردد، و نامه‌های اعمال مردم گشوده می‌شود، و پیامبران آورده می‌شوند، و امت محمد صلی الله علیه وسلم آورده می‌شوند تا به نفع پیامبران علیه اقوام‌شان گواهی دهند، و الله عادلانه میان همگی آنها داوری می‌کند، و در آن روز به آنها ستم روا نمی‌رود، یعنی بر بدی هیچ انسانی افزوده نمی‌شود، و از نیکی‌اش کاسته نمی‌گردد.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• ثبوت نفختي الصور.

اثبات دو بار دمیده شدن در صور.

• بيان الإهانة التي يتلقاها الكفار، والإكرام الذي يُسْتَقبل به المؤمنون.

بیان خواری و ذلتی که کافران با آن روبه‌رو می‌شوند، و احترام بزرگداشتی که مؤمنان با آن استقبال می‌شوند.

• ثبوت خلود الكفار في الجحيم، وخلود المؤمنين في النعيم.

ثبوت جاودانگی کافران در جهنم، و جاودانگی مؤمنان در نعمت‌های بهشتی.

• طيب العمل يورث طيب الجزاء.

عمل پاکیزه جزای پاکیزه را به جای می‌گذارد.