අර්ථ කථනය වාක්‍යය 12 පරිච්ඡේදය සූරා ගාෆිර් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 12

ذٰلِكُمْ بِاَنَّهٗۤ اِذَا دُعِیَ اللّٰهُ وَحْدَهٗ كَفَرْتُمْ ۚ— وَاِنْ یُّشْرَكْ بِهٖ تُؤْمِنُوْا ؕ— فَالْحُكْمُ لِلّٰهِ الْعَلِیِّ الْكَبِیْرِ ۟

این عذاب که در آن قرار دارید بدان سبب است که وقتی الله به تنهایی در دعا فرا خوانده می‌شد و هیچ‌کس با او شریک قرار داده نمی‌شد به او کفر می‌ورزیدید و شریکانی برایش قرار می‌دادید، و هرگاه شریکی همراه الله عبادت می‌شد ایمان می‌آوردید، پس حکم فقط از آنِ الله است، که به ذات و تقدیر و قدرت خویش برتر است، و ذات بسیار بزرگی است که همه‌چیز از او پایین‌تر هستند.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• مَحَلُّ قبول التوبة الحياة الدنيا.

محل پذیرش توبه، زندگی دنیا است.

• نفع الموعظة خاص بالمنيبين إلى ربهم.

تنها بندگان توبه کار، از پند و اندرزها سودمند می شوند.

• استقامة المؤمن لا تؤثر فيها مواقف الكفار الرافضة لدينه.

استقامت مؤمن تحت تأثیر مواضع کافران که دینش را رد می‌کنند قرار نمی‌گیرد.

• خضوع الجبابرة والظلمة من الملوك لله يوم القيامة.

خواری و فروتنی پادشاهان ستمگر و ظالم در برابر الله در روز قیامت.