අර්ථ කථනය වාක්‍යය 45 පරිච්ඡේදය සූරා ෆුස්සිලත් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 45

وَلَقَدْ اٰتَیْنَا مُوْسَی الْكِتٰبَ فَاخْتُلِفَ فِیْهِ ؕ— وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَّبِّكَ لَقُضِیَ بَیْنَهُمْ وَاِنَّهُمْ لَفِیْ شَكٍّ مِّنْهُ مُرِیْبٍ ۟

و به تحقیق که به موسی علیه السلام تورات را دادیم و در آن اختلاف واقع شد؛ برخی از آنها به آن ایمان آوردند، و برخی از آنها به آن کفر ورزیدند، و اگر وعده‌ای از جانب الله نبود مبنی بر اینکه در روز قیامت میان بندگانش در آنچه در آن با هم اختلاف دارند داوری می‌کند به‌طور قطع میان اختلاف ‌کنندگان در تورات حکم می‌کرد، و راستگو و یاوه‌گو را مشخص می‌ساخت، آن‌گاه راستگو را گرامی می‌داشت و یاوه‌گو را خوار می‌ساخت، و به‌راستی‌که کافران دربارۀ قرآن به شکی سخت گرفتار هستند.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• حَفِظ الله القرآن من التبديل والتحريف، وتَكَفَّل سبحانه بهذا الحفظ، بخلاف الكتب السابقة له.

الله قرآن را برخلاف کتاب‌های پیش از آن، از تبدیل و تحریف حفظ، و این حفاظت را تضمین کرده و برعهده گرفته است،.

• قطع الحجة على مشركي العرب بنزول القرآن بلغتهم.

اتمام حجت بر مشرکان عرب با نزول قرآن به زبان خودشان.

• نفي الظلم عن الله، وإثبات العدل له.

نفی ستم از الله، و اثبات عدالت برای او تعالی.