අර්ථ කථනය වාක්‍යය 6 පරිච්ඡේදය සූරා අල් ජාසියා - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 6

تِلْكَ اٰیٰتُ اللّٰهِ نَتْلُوْهَا عَلَیْكَ بِالْحَقِّ ۚ— فَبِاَیِّ حَدِیْثٍ بَعْدَ اللّٰهِ وَاٰیٰتِهٖ یُؤْمِنُوْنَ ۟

- ای رسول- این است آیات و براهینی که آنها را به حق برایت می‌خوانیم، پس اگر به سخن نازل‌شدۀ الله بر بنده‌اش و حجت‌های او ایمان نیاوردند، بعد از آن به کدام سخن ایمان می‌آورند، و پس از آن کدام حجت‌ها را تصدیق می‌کنند؟!

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• الكذب والإصرار على الذنب والكبر والاستهزاء بآيات الله: صفات أهل الضلال، وقد توعد الله المتصف بها.

دروغ و پافشاری بر گناه و تکبر و تمسخر آیات الله، از صفات گمراهان است، و الله افرادِ مُتَّصِف به این صفات را تهدید کرده است.

• نعم الله على عباده كثيرة، ومنها تسخير ما في الكون لهم.

نعمت‌های الله بر بندگانش زیاد است، از جمله رام‌کردن موجودات هستی برای آنها.

• النعم تقتضي من العباد شكر المعبود الذي منحهم إياها.

نعمت‌ها سپاسگزاری بندگان از معبود که آنها را برای‌شان ارزانی داشته ایجاب می‌کند.