අර්ථ කථනය වාක්‍යය 36 පරිච්ඡේදය සූරා අල් මාඉදා - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 36

اِنَّ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا لَوْ اَنَّ لَهُمْ مَّا فِی الْاَرْضِ جَمِیْعًا وَّمِثْلَهٗ مَعَهٗ لِیَفْتَدُوْا بِهٖ مِنْ عَذَابِ یَوْمِ الْقِیٰمَةِ مَا تُقُبِّلَ مِنْهُمْ ۚ— وَلَهُمْ عَذَابٌ اَلِیْمٌ ۟

همانا کسانی که به الله و پیامبرانش کفر ورزیدند، به فرض این که مالک هر آنچه در زمین و غیر آن است، باشند و آن را در روز قیامت برای نجاتشان از عذاب الهی ببخشند؛ این فدیه از آن ها پذیرفته نمی شود و عذابی دردناک دارند.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• حرمة النفس البشرية، وأن من صانها وأحياها فكأنما فعل ذلك بجميع البشر، وأن من أتلف نفسًا بشرية أو آذاها من غير حق فكأنما فعل ذلك بالناس جميعًا.

حرمت نفس انسان، و اینکه هرکس آن را صیانت کند و زنده گرداند، گویی این کار را برای تمام انسان‌ها انجام داده است، و هرکس به ناحق نفس یک انسان را از بین ببرد یا اذیت کند، گویی این کار را با تمام مردم انجام داده است.

• عقوبة الذين يحاربون الله ورسوله ممن يفسدون بالقتل وانتهاب الأموال وقطع الطرق هي: القتل بلا صلب، أو مع الصلب، أو قطع الأطرف من خلاف، أو بتغريبهم من البلاد؛ وهذا على حسب ما صدر منهم.

مجازات کسانی که با الله و رسولش می جنگند و با قتل و ربودن اموال و راهزنی، فساد می کنند: کشتن بدون به دار آویختن، یا کشتن همراه با به دارآویختن یا قطع دست و پا، به صورت عكس و یا تبعیدشان است، و سزایشان متناسب با شدت جرمشان (توسط قاضى) صادر خواهد شد.

• توبة المفسدين من المحاربين وقاطعي الطريق قبل قدرة السلطان عليهم توجب العفو.

توبۀ مفسدان محارب و راهزن قبل از یافتن قدرت بر آنها، موجب بخشش است.