අර්ථ කථනය වාක්‍යය 79 පරිච්ඡේදය සූරා අල් මාඉදා - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 79

كَانُوْا لَا یَتَنَاهَوْنَ عَنْ مُّنْكَرٍ فَعَلُوْهُ ؕ— لَبِئْسَ مَا كَانُوْا یَفْعَلُوْنَ ۟

آنها یکدیگر را از ارتکاب گناه نهی نمی‌کردند، بلکه گناهکاران آنها، گناهان و منکرات را آشکارا مرتکب می‌شدند؛ زیرا کسی نبود که بر آنها اعتراض کند. به‌راستی بسیار بد بود که نهی از مُنکَر را ترک می‌کردند.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• ترك الأمر بالمعروف والنهي عن المنكر موجب لِلَّعْنِ والطرد من رحمة الله تعالى.

ترک امر به معروف و نهی از منکر، موجب لعنت و رانده‌شدن از رحمت الله متعال است.

• من علامات الإيمان: الحب في الله والبغض في الله.

از نشانه‌های ایمان: دوستی به خاطر الله و دشمنی به‌خاطر او تعالی است.

• موالاة أعداء الله توجب غضب الله عز وجل على فاعلها.

دوستی با دشمنان الله، موجب خشم او تعالی است.

• شدة عداوة اليهود والمشركين لأهل الإسلام، وفي المقابل وجود طوائف من النصارى يدينون بالمودة للإسلام؛ لعلمهم أنه دين الحق.

دشمنی زیاد یهود و مشرکان با مسلمانان؛ و در مقابل، وجود گروه‌هایی از نصاری که محبت با اسلام را برای خود برگزیده‌اند؛ چون می‌دانند که اسلام حق است.