අර්ථ කථනය වාක්‍යය 135 පරිච්ඡේදය සූරා ආලු ඉම්රාන් - පෘතුගීසි පරිවර්තනය - හිල්මි නස්ර් - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 135

وَٱلَّذِينَ إِذَا فَعَلُواْ فَٰحِشَةً أَوۡ ظَلَمُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ ذَكَرُواْ ٱللَّهَ فَٱسۡتَغۡفَرُواْ لِذُنُوبِهِمۡ وَمَن يَغۡفِرُ ٱلذُّنُوبَ إِلَّا ٱللَّهُ وَلَمۡ يُصِرُّواْ عَلَىٰ مَا فَعَلُواْ وَهُمۡ يَعۡلَمُونَ

E que, quando cometem obscenidade, ou são injustos com eles mesmos, lembram-se de Allah e imploram perdão de seus delitos - e quem perdoa os delitos senão Allah? - e não se obstinam no que fizeram, enquanto sabem.