අර්ථ කථනය වාක්‍යය 11 පරිච්ඡේදය සූරා අල් ෆත්හ් - පෘතුගීසි පරිවර්තනය - හිල්මි නස්ර් - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 11

سَيَقُولُ لَكَ ٱلۡمُخَلَّفُونَ مِنَ ٱلۡأَعۡرَابِ شَغَلَتۡنَآ أَمۡوَٰلُنَا وَأَهۡلُونَا فَٱسۡتَغۡفِرۡ لَنَاۚ يَقُولُونَ بِأَلۡسِنَتِهِم مَّا لَيۡسَ فِي قُلُوبِهِمۡۚ قُلۡ فَمَن يَمۡلِكُ لَكُم مِّنَ ٱللَّهِ شَيۡـًٔا إِنۡ أَرَادَ بِكُمۡ ضَرًّا أَوۡ أَرَادَ بِكُمۡ نَفۡعَۢاۚ بَلۡ كَانَ ٱللَّهُ بِمَا تَعۡمَلُونَ خَبِيرَۢا

Dir-te-ão os que, dentre os beduínos, ficaram para trás: "Nossas riquezas e nossas famílias ocuparam-nos; então, implora perdão para nós." Eles dizem, com suas línguas, o que não há em seus corações. Dize: "Então, quem vos poderia fazer algo diante de Allah, se Ele vos desejasse um infortúnio, ou vos desejasse um benefício?" Mas Allah, do que fazeis, é Conhecedor.