අර්ථ කථනය වාක්‍යය 116 පරිච්ඡේදය සූරා අල් බකරා - الترجمة السنهالية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 116

وَقَالُوا اتَّخَذَ اللّٰهُ وَلَدًا ۙ— سُبْحٰنَهٗ ؕ— بَلْ لَّهٗ مَا فِی السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ ؕ— كُلٌّ لَّهٗ قٰنِتُوْنَ ۟

‘අල්ලාහ් දරුවකු ගෙන ඇතැ’යි කිතුනුවන් යුදෙව්වන් මෙන්ම දෙවියන්ට ආදේශ කරන්නන් පවසා සිටිති. ඔහු එම ප්රකාශයෙන් සුවිශුද්ධය; පිවිතුරුය. කිසිදු මැවීමක අවශ්යතාවක් ඔහුට නැත. දරුවකු ගත යුත්තේ එසේ අවශ්යතාවක් ඇත්තෙකි. නමුත් අහස් හා මහපොළොවේ සියලු රාජ්යයන් ඔහු සතුය. සියලු මැවීම් ඔහුට වහල්ය. ඔහු පිවිතුරුය. සියලු දෙනා යටහත් වන්නේ ඔහුටමය. ඔහු අභිමත කරන පරිදි ඔහු ඔවුන් අතර ක්රියා කරයි.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• الكفر ملة واحدة وإن اختلفت أجناس أهله وأماكنهم، فهم يتشابهون في كفرهم وقولهم على الله بغير علم.

• ප්රතික්ෂේපය යනු එකම පිළිවෙතකි. එයට අයත් වූවන් වාර්ගික වශයෙන් හෝ ස්ථාන වශයෙන් වෙනස් වුවද ඔවුන්ගේ ප්රතික්ෂේපයේ හා කිසිදු දැනුමකින් තොරව අල්ලාහ් වෙත කරන ප්රකාශයන්හි එකිනෙකාට සමාන අය වෙයි.

• أعظم الناس جُرْمًا وأشدهم إثمًا من يصد عن سبيل الله، ويمنع من أراد فعل الخير.

• ජනයා අතර වඩාත් අපරාධතම පාපයෙන් වඩාත් දරුණුතම අය වන්නේ අල්ලාහ්ගේ මාර්ගයෙන් ජනයා වළක්වන්නන්ය. යහපත කරන්නට අපේක්ෂා කරන්නන් ඔවුන් කරන යහපතින් වළක්වන්නට ඔවුහු උත්සාහ දරති.

• تنزّه الله تعالى عن الصاحبة والولد، فهو سبحانه لا يحتاج لخلقه.

• බිරියක් හෝ දරුවෙක් ගැන අල්ලාහ්ට ඈදා පැවසීමෙන් අල්ලාහ් සුවිශුද්ධය. ඔහු පිවිතුරුය. ඔහුගේ කිසිදු මැවීමක අවශ්යතාව ඔහුට නැත.