අර්ථ කථනය වාක්‍යය 14 පරිච්ඡේදය සූරා අල් අන්කබූත් - الترجمة السنهالية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 14

وَلَقَدْ اَرْسَلْنَا نُوْحًا اِلٰی قَوْمِهٖ فَلَبِثَ فِیْهِمْ اَلْفَ سَنَةٍ اِلَّا خَمْسِیْنَ عَامًا ؕ— فَاَخَذَهُمُ الطُّوْفَانُ وَهُمْ ظٰلِمُوْنَ ۟

සැබවින්ම අපි නූහ් ව ඔහුගේ සමූහයා වෙත දූතයකු ලෙස එව්වෙමු. ඔවුන් අතර ඔහු වසර නවසිය පනහක් රැඳී සිට අල්ලාහ්ගේ ඒකීයත්වය වෙත ඔවුන් ඇරයුම් කළේය. නමුත් ඔවුහු ඔහු ව බොරු කළ අතර ම ඔවුන් ප්රතික්ෂේපය මත අඛණ්ඩ ව සිටියෝය. මහා ජලගැල්මක් ඔවුන් ග්රහණය කළේය. ඔවුන් අල්ලාහ් ප්රතික්ෂේප කළ බැවින්ද ඔහුගේ දූතවරුන් බොරු යැයි පවසා සිටි බැවින් ද අපරාධකරුවන් වූහ. එහෙයින් දියේ ගිලී ඔවුහු විනාශ වූහ.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• الأعمال الصالحة يُكَفِّر الله بها الذنوب.

•දැහැමි ක්රියාවන් මගින් අල්ලාහ් පාපකම් ඉවත් කරයි.

• تأكُّد وجوب البر بالأبوين.

•දෙමාපියන්ට ඇප උපස්ථාන කිරීම අනිවාර්යය බව තරයේ පවසයි.

• الإيمان بالله يقتضي الصبر على الأذى في سبيله.

•අල්ලාහ් පිළිබඳ විශ්වාසය, ඔහුගේ මාර්ගයේ අත් විදින දුෂ්කරතා මත ඉවසීම ගෙන දෙනු ඇත.

• من سنَّ سُنَّة سيئة فعليه وزرها ووزر من عمل بها من غير أن ينقص من أوزارهم شيء.

•කවරෙකු අයහපත් ක්රියාවක් සිදු කළේ ද එහි පාපයේ බර ද, එය ඉටු කළ අයගේ පාපයේ බර ද, ඔවුන්ගේ බරින් කිසිදු අඩු කිරීමකින් තොර ව ඔහු මතට පැටවෙනු ඇත.