අර්ථ කථනය වාක්‍යය 124 පරිච්ඡේදය සූරා අල් අන්ආම් - الترجمة السنهالية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 124

وَاِذَا جَآءَتْهُمْ اٰیَةٌ قَالُوْا لَنْ نُّؤْمِنَ حَتّٰی نُؤْتٰی مِثْلَ مَاۤ اُوْتِیَ رُسُلُ اللّٰهِ ؔۘؕ— اَللّٰهُ اَعْلَمُ حَیْثُ یَجْعَلُ رِسَالَتَهٗ ؕ— سَیُصِیْبُ الَّذِیْنَ اَجْرَمُوْا صَغَارٌ عِنْدَ اللّٰهِ وَعَذَابٌ شَدِیْدٌۢ بِمَا كَانُوْا یَمْكُرُوْنَ ۟

දෙවියන්ට ප්රතික්ෂේප කරන්නන් අතර සිටි ප්රභූවරුන් වෙත තම නබිවරයාණන් වෙත අල්ලාහ් පහළ කළ පාඨ වලින් එක් පාඨයක් පැමිණි විට ඔවුහු නබිවරුන්හට දෙනු ලැබූ නබිත්වය දූත මෙහෙය වැනි දෑ මෙන් යමක් අල්ලාහ් අප වෙත පිරිනමන තෙක් අපි විශ්වාස නොකරන්නෙමු. යැයි පැවසූහ. දූත පණිවිඩය සම්බන්ධයෙන් නිවැරදි ලෙස කටයුතු කළ අය හා එහි බර උසුලන්නන් කවුරුන්දැ?යි ඔහු මැනවින් දන්නාය. ඒ අනුව නබිත්වය හා දූතත්වය ඔහුට නියම කරනු ඇත. මෙම අපරාධකරුවන් සත්යයෙන් පෙරළී අහංකාර කම් පෑ හේතුවෙන් අපකීර්තියට හා අවමානයටත් ඔවුන්ගේ කුමන්ත්රණ හේතුවෙන් දැඬි දඩුවමටත් මුහුණ දෙන්නට සිදු වනු ඇත.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• الأصل في الأشياء والأطعمة الإباحة، وأنه إذا لم يرد الشرع بتحريم شيء منها فإنه باق على الإباحة.

භාණ්ඩවල හා ආහාරවල පදනම අනුමතය යන්නයි. ෂරීආව කිසිවක් තහනම් කරමින් නොපැමිණියේ නම් එය අනුමත යන ස්ථාවරයේ පවතී.

• كل من تكلم في الدين بما لا يعلمه، أو دعا الناس إلى شيء لا يعلم أنه حق أو باطل، فهو معتدٍ ظالم لنفسه وللناس، وكذلك كل من أفتى وليس هو بكفء للإفتاء.

දහම සම්බන්ධයෙන් තමන්ට නොදන්නා දෑ කතා කරන සැබැවින්ම එය සත්යයක් ද? අසත්යයක්දැ?යි නොදන්නා කරුණක් වෙත ජනයා ඇරයුම් කරන සෑම කෙනෙකුම තමන් හා සෙසු ජනයාද නොමග යවා සීමාව ඉක්මවා කටයුතු කළ අපරාධකරුවකු වන්නේය. තීන්දු දීමට කිසිදු සුදුසුකමක් නොමැති තත්ත්වයේ තීන්දු දෙන සෑම කෙනෙකුගේම තත්ත්වයත් එලෙසමය.

• منفعة المؤمن ليست مقتصرة على نفسه، بل مُتَعدِّية لغيره من الناس.

දෙවියන් විශ්වාස කරන්නාට ප්රයෝජනවත් වනුයේ තමන් මත පමණක් කෙටි කර ගැනීමෙන් නොව සෙසු ජනයාටද එය පුළුල් ව ලබන්නට සැලසීමයි.