අර්ථ කථනය වාක්‍යය 48 පරිච්ඡේදය සූරා අල් බකරා - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය- පිලිපීන පරිවර්තනය (ටගාලොග්) - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 48

وَٱتَّقُواْ يَوۡمٗا لَّا تَجۡزِي نَفۡسٌ عَن نَّفۡسٖ شَيۡـٔٗا وَلَا يُقۡبَلُ مِنۡهَا شَفَٰعَةٞ وَلَا يُؤۡخَذُ مِنۡهَا عَدۡلٞ وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ

Maglagay kayo sa pagitan ninyo at ng pagdurusa sa Araw ng Pagkabuhay ng isang pananggalang sa pamamagitan ng paggawa ng mga ipinag-utos at pagtigil sa mga sinasaway. Sa Araw na iyon ay hindi makapagdudulot ng anuman ang isang kaluluwa para sa isang kaluluwa. Hindi tatanggap doon ng pamamagitan ng isa pa sa pagtulak sa isang pinsala o paghatak ng isang pakinabang malibang ayon sa isang pahintulot mula kay Allāh at hindi kukunan ng isang pantubos kahit pa man gamundong ginto. Walang tagapag-adya para sa kanila sa Araw na iyon. Kaya kapag hindi magpapakinabang ang isang tagapamagitan ni ang isang pantubos ni ang isang tagapag-adya, saan ang matatakasan?

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• من أعظم الخذلان أن يأمر الإنسان غيره بالبر، وينسى نفسه.

Kabilang sa pinakamabigat na pagtatwa ay na mag-utos ang tao sa iba sa kanya ng pagpapakabuti samantalang lumilimot siya sa sarili niya.

• الصبر والصلاة من أعظم ما يعين العبد في شؤونه كلها.

Ang pagtitiis at ang pagdarasal ay kabilang sa pinakamalaki na tumutulong sa tao sa mga nauukol sa kanya sa kabuuan ng mga ito.

• في يوم القيامة لا يَدْفَعُ العذابَ عن المرء الشفعاءُ ولا الفداءُ، ولا ينفعه إلا عمله الصالح.

Sa Araw ng Pagbangon, hindi makapagtataboy ng parusa palayo sa tao ang mga tagapagmagitan ni ang pantubos at walang magpapakinabang sa kanya kundi ang gawa niyang maayos.