අර්ථ කථනය වාක්‍යය 17 පරිච්ඡේදය සූරා යූනුස් - الترجمة التايلندية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 17

فَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّنِ ٱفۡتَرَىٰ عَلَى ٱللَّهِ كَذِبًا أَوۡ كَذَّبَ بِـَٔايَٰتِهِۦٓۚ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلۡمُجۡرِمُونَ

จะไม่มีผู้ใดจะอธรรมยิ่งกว่าผู้กล่าวเท็จต่ออัลลอฮฺ แล้วฉันจะเปลี่ยนแปลงอัลกุรอ่านเป็นการกล่าวเท็จต่อพระองค์ได้อย่างไรหรือ แท้จริงผู้ที่ละเมิดขอบเขตของอัลลอฮฺด้วยการกล่าวเท็จนั้น ย่อมไม่บรรลุความสำเร็จในสิ่งที่พวกเขาต้องการ

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• عظم الافتراء على الله والكذب عليه وتحريف كلامه كما فعل اليهود بالتوراة.

การหมิ่นประมาทต่ออัลลอฮฺเป็นความผิดอันใหญ่หลวง รวมถึงการโกหกใส่พระองค์และการบิดเบือนโงการของพระองค์เหมือนที่ชาวยิวที่ได้ทำกับคัมภีร์ อัต-เตารอตฺ

• النفع والضر بيد الله عز وجل وحده دون ما سواه.

การให้ประโยชน์และโทษอยู่ในพระหัตถ์ของอัลลอฮฺเพียงองค์เดียวเท่านั้น

• بطلان قول المشركين بأن آلهتهم تشفع لهم عند الله.

คำกล่าวของบรรดาผู้ตั้งภาคีว่าพระเจ้าของพวกเขาสามารถให้ประโยชน์แก่พวกเขา ณ ที่ อัลลอฮฺนั้นเป็นการโมฆะ

• اتباع الهوى والاختلاف على الدين هو سبب الفرقة.

การปฏิบัติตามความต้องการของอารมณ์ใฝ่ต่ำและการขัดแย้งกันในศาสนาเป็นสาเหตุสู่การแตกแยก