අර්ථ කථනය වාක්‍යය 47 පරිච්ඡේදය සූරා අල් කහ්ෆ් - الترجمة التايلندية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 47

وَيَوۡمَ نُسَيِّرُ ٱلۡجِبَالَ وَتَرَى ٱلۡأَرۡضَ بَارِزَةٗ وَحَشَرۡنَٰهُمۡ فَلَمۡ نُغَادِرۡ مِنۡهُمۡ أَحَدٗا

โอ้มุหัมมัด จงนึกถึงเหตุการณ์ในวันที่เราทำให้ภูเขาทั้งหลายต้องสลายไปจากที่ของมัน แล้วเจ้าก็จะได้เห็นแผ่นดินนี้ว่างเปล่าปราศจากภูเขา ต้นไม้และสิ่งปลูกสร้าง และเราจะรวบรวมสิ่งถูกสร้างทั้งหมดไว้ด้วยกันจะไม่มีการละเว้นแม้แต่คนเดียว

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• على العبد الإكثار من الباقيات الصالحات، وهي كل عمل صالح من قول أو فعل يبقى للآخرة.

จำเป็นอย่างยิ่งสำหรับบ่าว คือการมุ่งมั่นปฏิบัติในการงานที่ดีและจีรังให้มากที่สุด ทั้งที่เป็นการกระทำและการพูดที่ดีทั้งหลาย เพราะมันจะยังคงอยู่จนถึงวันอาคิเราะฮ์

• على العبد تذكر أهوال القيامة، والعمل لهذا اليوم حتى ينجو من أهواله، وينعم بجنة الله ورضوانه.

จำเป็นอย่างยิ่งสำหรับบ่าว คือการรำลึกถึงความน่ากลัวต่างๆของวันแห่งการฟื้นคืนชีพ และกระทำความดีต่างๆเพื่อวันนั้น จนกว่าจะได้รอดพ้นจากความน่ากลัวต่างๆเหล่านั้น

• كَرَّم الله تعالى أبانا آدم عليه السلام والجنس البشري بأجمعه بأمره الملائكة أن تسجد له في بدء الخليقة سجود تحية وتكريم.

อัลลอฮได้ให้เกียรติแก่บิดาของมนุษยชาติ อาดัม อะลัยฮิสลาม(ความสันติสุขจงมีแด่ท่าน) และเผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งหมดโดยการสั่งบรรดามลาอิกะฮ์ให้สูญูด(โค้งคำนับ) ต่ออาดัมเพื่อให้เกียรติและต้อนรับ ในตอนที่สร้างอาดัมมาใหม่ๆ

• في الآيات الحث على اتخاذ الشيطان عدوًّا.

ในโองการเหล่านี้ได้เตือนสติเพื่อให้ยึดชัยฏอน(มารร้าย) เป็นศัตรู