අර්ථ කථනය වාක්‍යය 108 පරිච්ඡේදය සූරා අල් මාඉදා - الترجمة التايلندية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 108

ذَٰلِكَ أَدۡنَىٰٓ أَن يَأۡتُواْ بِٱلشَّهَٰدَةِ عَلَىٰ وَجۡهِهَآ أَوۡ يَخَافُوٓاْ أَن تُرَدَّ أَيۡمَٰنُۢ بَعۡدَ أَيۡمَٰنِهِمۡۗ وَٱتَّقُواْ ٱللَّهَ وَٱسۡمَعُواْۗ وَٱللَّهُ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلۡفَٰسِقِينَ

จากการให้คำ(สาบาน)ของพยานทั้งสอง ภายหลังจากการละหมาด ตอนที่มีข้อสงสัยในการเป็นพยานของเขาทั้งสองดังที่กล่าวมานั้น และจากคำให้การของพวกเขาทั้งสอง หากมันมีความใกล้เคียงกับข้อพิสูจน์ของเขาทั้งสองที่ได้นำมันมาเป็นพยานหลักฐานที่ตรงตามข้อบัญญัติของการนำมาซึ่งข้อพิสูจน์พยานหลักฐานที่เกี่ยวข้องกับมัน ดังนั้นพวกเขาจะไม่บิดเบือนพยานหลักฐานหรือเปลี่ยนแปลงมันหรือทรยศมัน และใกล้ยิ่งไปกว่านั้นการที่เขากลัวว่า การที่ทายาทนั้นจะกลับมาโต้แย้งคำสาบานหลังจากการให้คำสาบานของพวกเขาทั้งสอง แล้วพวกเขาเหล่านั้นก็จะสาบานโดยการให้คำให้การที่ตรงกันข้ามที่แตกต่างไปจากสิ่งที่พวกเขาทั้งสองได้ให้คำให้การเอาไว้ และแล้วคำสาบานของเขาทั้งสองมันก็ถูกปฏิเสธไป และจงยำเกรงอัลลอฮฺต่ออัลลอฮฺเถิด ด้วยการละทิ้งการโกหกและการกลับกลอกในการเป็นพยานและการให้คำสาบาน และจงสดับฟังในสิ่งที่พวกเจ้านั้นถูกสั่งใช้ให้สดับฟังมันจนมันกลายเป็นสิ่งที่ยอมรับ แท้จริงอัลลอฮฺนั้นจะไม่ทรงแนะนำพวกที่เป็นผู้ละเมิดที่ออกไปจากการเชื่อฟังของพระองค์

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• إذا ألزم العبد نفسه بطاعة الله، وأمر بالمعروف ونهى عن المنكر بحسب طاقته، فلا يضره بعد ذلك ضلال أحد، ولن يُسْأل عن غيره من الناس، وخاصة أهل الضلال منهم.

เมื่อบ่าวคนหนึ่งสามารถบังคับตัวเองได้ด้วยการเชื่อฟังอัลลอฮฺ และได้สั่งใช้ผู้อื่นให้กระทำความดี และได้ห้ามปรามพวกเขาจากสิ่งที่ไม่ดีตามกำลังความสามารถของเขา ดังนั้นจะไม่มีผู้ใดสามารถทำให้เขาหลงทางได้อีกแล้ว และเขาก็จะไม่ถูกสอบสวนจากการกระทำของผู้อื่นอย่างเด็ดขาด โดยเฉพาะหมู่ผู้หลงทางจากหมู่ชนของพวกเขา

• الترغيب في كتابة الوصية، مع صيانتها بإشهاد العدول عليها.

สนับสนุนให้เขียนพินัยกรรมพร้อมกับการเก็บรักษามันด้วยการให้มีพยานที่มีความยุติธรรม

• بيان الصورة الشرعية لسؤال الشهود عن الوصية.

บทบัญญัติได้อธิบายถึงรูปลักษณ์การสรรหาผู้เป็นพยานพินัยกรรม