අර්ථ කථනය වාක්‍යය 44 පරිච්ඡේදය සූරා අල් අන්ආම් - الترجمة التايلندية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 44

فَلَمَّا نَسُواْ مَا ذُكِّرُواْ بِهِۦ فَتَحۡنَا عَلَيۡهِمۡ أَبۡوَٰبَ كُلِّ شَيۡءٍ حَتَّىٰٓ إِذَا فَرِحُواْ بِمَآ أُوتُوٓاْ أَخَذۡنَٰهُم بَغۡتَةٗ فَإِذَا هُم مُّبۡلِسُونَ

ครั้นเมื่อพวกเขาได้ละทิ้งสิ่งที่พวกเขาเคยถูกตักเตือนด้วยกับมัน จากความยากจนอันแร้นแค้นและการเจ็บไข้ได้ป่วย และพวกเขาก็ไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของอัลลอฮฺ เราก็ได้ตรึงพวกเขาไว้ และทำให้พวกเขาร่ำรวยภายหลังจากความยากจน และเราได้ทำให้ร่างกายของพวกเขามีสุขภาพที่แข็งแรงหลังจากการเจ็บไข้ได้ป่วย จนกระทั่งเมื่อพวกเขานั้นได้ประสบกับความระเริง และความน่าชื่นชมนั้นที่ได้ปกคลุมอยู่บนพวกเขาด้วยสิ่งที่พวกเขาได้รับมัน การลงโทษของเราก็ได้มายังพวกเขาโดยกระทันหัน แล้วทันใดนั้นพวกเขาก็งงงวยหมดหวังจากสิ่งที่พวกเขานั้นกำลังหวังมัน

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• تشبيه الكفار بالموتى؛ لأن الحياة الحقيقية هي حياة القلب بقَبوله الحق واتباعه طريق الهداية.

เปรียบเทียบผู้ปฏิเสธศรัทธาดังคนตาย เพราะว่าชีวิตที่แท้จริงนั้น คือ การมีชีวิตของหัวใจ โดยการยอมรับของมันต่อความจริง และการปฏิบัติตามของมันในหนทางที่อยู่ในทางนำ

• من حكمة الله تعالى في الابتلاء: إنزال البلاء على المخالفين من أجل تليين قلوبهم وردِّهم إلى ربهم.

หนึ่งในคติพจน์ของอัลลอฮฺ ตะอาลา ในการทดสอบคือ : การประทานบททดสอบลงมาแก่บรรดาผู้ฝ่าฝืน เพื่อเป็นการทำให้จิตใจของพวกเขาอ่อนลง และเป็นการกลับไปหาพระเจ้าของพวกเขา

• وجود النعم والأموال بأيدي أهل الضلال لا يدل على محبة الله لهم، وإنما هو استدراج وابتلاء لهم ولغيرهم.

การที่มีซึ่งความโปรดปรานและทรัพย์สินทั้งหลายอยู่ในมือของหมู่ผู้ที่หลงทางนั้น ไม่ได้ชี้วัดว่าอัลลอฮฺทรงรักพวกเขาเลย แต่ทว่ามัน คือ การล่อลวงและการทดสอบต่อพวกเขาและก็คนอื่น ๆ ด้วยต่างหาก