අර්ථ කථනය වාක්‍යය 3 පරිච්ඡේදය අල් අන්ෆාල් - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - තායි පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 3

ٱلَّذِينَ يُقِيمُونَ ٱلصَّلَوٰةَ وَمِمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡ يُنفِقُونَ

พวกเขาคือบรรดาผู้ที่ดำรงไว้ซึ่งการละหมาด ด้วยอิริยาบถที่สมบูรณ์ในเวลาของมัน และจากสิ่งที่เราได้ประทานให้แก่พวกเขา พวกเขาได้บริจาคทั้งที่เป็นวาญิบ (จำเป็น) และที่เป็นสุนัต (ส่งเสริมให้กระทำ)

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• ينبغي للعبد أن يتعاهد إيمانه ويُنمِّيه؛ لأن الإيمان يزيد وينقص، فيزيد بفعل الطاعة وينقص بضدها.

จำเป็นสำหรับบ่าวของพระองค์ต้องเสริมสร้างและเพิ่มพูนอีหม่านของเขาอยู่เสมอ เพราะอีหม่านนั้น มันจะมีขึ้นและมีลง มันจะขึ้นด้วยการภักดีและมันลดลงด้วยการไม่ภักดี

• الجدال محله وفائدته عند اشتباه الحق والتباس الأمر، فأما إذا وضح وبان فليس إلا الانقياد والإذعان.

การถกเถียงนั้น สถานะและประโยชน์ของมันนั้นจะเกิดขึ้น เมื่อมีความคลุมเครือและความไม่ชัดเจนในเรื่องความจริง แต่ถ้าความจริงชัดเจนและเป็นที่ประจักษ์แล้ว ดังนั้นจะไม่มีอะไรอื่นอีกนอกจากการน้อมรับและปฏิบัติตามเท่านั้น

• أَمْر قسمة الغنائم متروك للرّسول صلى الله عليه وسلم، والأحكام مرجعها إلى الله تعالى ورسوله لا إلى غيرهما.

เรื่องการแบ่งทรัพย์เชลยเป็นหน้าที่ของเราะสูลุลลอฮ์ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม เท่านั้น เพราะบทบัญญัติต่างๆของอิสลามต้องมาจากอัลลอฮ์และเราะสูลของพระองค์เท่านั้น

• إرادة تحقيق النّصر الإلهي للمؤمنين؛ لإحقاق الحق وإبطال الباطل.

เจตนารมณ์หลักของการช่วยเหลือของอัลลอฮ์ที่มีต่อบรรดาผู้ศรัทธานั้น ก็เพื่อให้ความจริงได้เป็นที่ประจักษ์ และให้ความเท็จได้มลายจากไป