Përkthimi i kuptimeve Ajeti 22 Surja Suretu Taha - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi boshnjakisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 22

وَٱضۡمُمۡ يَدَكَ إِلَىٰ جَنَاحِكَ تَخۡرُجۡ بَيۡضَآءَ مِنۡ غَيۡرِ سُوٓءٍ ءَايَةً أُخۡرَىٰ

I naredio mu je da uvuče ruku pod pazuho, pa će se pojaviti bijela, ali bez nedostatka, bolesti i šuge, u čemu je bilo drugo Musaovo, alejhis-selam, znamenje.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• وجوب حسن الاستماع في الأمور المهمة، وأهمها الوحي المنزل من عند الله.

Važne upute moraju se pažljivo slušati. Najvažnije što se čovjeku može govoriti jest Allahova objava.

• اشتمل أول الوحي إلى موسى على أصلين في العقيدة وهما: الإقرار بتوحيد الله، والإيمان بالساعة (القيامة)، وعلى أهم فريضة بعد الإيمان وهي الصلاة.

Poslaniku Musau na početku objave koju je dobio objavljena su dva temelja vjerovanja: priznavanje da je Allah jedini istinski bog i vjerovanje u Sudnji dan. Zatim mu je objavljeno da obavlja namaz, a to je obaveza koja dolazi odmah poslije vjerovanja.

• التعاون بين الدعاة ضروري لإنجاح المقصود؛ فقد جعل الله لموسى أخاه هارون نبيَّا ليعاونه في أداء الرسالة.

Neophodno je da se daije međusobno pomažu u pozivanju u vjeru, kako bi postigli cilj. Naime, Svevišnji je Allah poslanstvo dao i Harunu, nakon što je Musaa poslanikom učinio, da mu pomaže u dostavljanju poslanice.

• أهمية امتلاك الداعية لمهارة الإفهام للمدعوِّين.

Onaj koji poziva u vjeru mora biti vješt kako bi ga oni što ih poziva razumjeli.