Përkthimi i kuptimeve Surja El Enbija - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi boshnjakisht - Numri i faqes 327 - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 58

فَجَعَلَهُمۡ جُذَٰذًا إِلَّا كَبِيرٗا لَّهُمۡ لَعَلَّهُمۡ إِلَيۡهِ يَرۡجِعُونَ

I zaista, Ibrahim porazbija sve kipove u komadiće, a ostavi najvećeg kipa, da bi mu se mnogobošci mogli obratiti pitajući ga ko je to uradio.

Ajeti: 59

قَالُواْ مَن فَعَلَ هَٰذَا بِـَٔالِهَتِنَآ إِنَّهُۥ لَمِنَ ٱلظَّٰلِمِينَ

Vrativši se, mnogobošci zatekoše kipove porazbijane i jedni druge zapitaše: “Ko li učini ovo bogovima našim? Onaj ko je ovo uradio nesumnjivo je nasilnik, prevršio je granicu u zlu.” Rekli su tako, jer su smatrali da se kipovi trebaju veličati i da se ne smiju skrnaviti.

Ajeti: 60

قَالُواْ سَمِعۡنَا فَتٗى يَذۡكُرُهُمۡ يُقَالُ لَهُۥٓ إِبۡرَٰهِيمُ

Neki od onih koji su čuli Ibrahimovu, alejhis-selam, prijetnju, rekoše: “Čuli smo jednog momka, Ibrahim se zove, da vrijeđa i nipodaštava naše bogove. Vjerovatno je on to uradio.”

Ajeti: 61

قَالُواْ فَأۡتُواْ بِهِۦ عَلَىٰٓ أَعۡيُنِ ٱلنَّاسِ لَعَلَّهُمۡ يَشۡهَدُونَ

Velikodostojnici mnogobošci povikaše: “Dovedite Ibrahima pred narod, neka prizna svoje nedjelo i neka se dokaže njegova krivica na temelju iskaza svjedokā!”

Ajeti: 62

قَالُوٓاْ ءَأَنتَ فَعَلۡتَ هَٰذَا بِـَٔالِهَتِنَا يَٰٓإِبۡرَٰهِيمُ

Doveli su Ibrahima, alejhis-selam, i upitali ga, nadasve negodujući zbog njegova ponašanja: “Jesi li ti, Ibrahime, porazbijao naše bogove?”

Ajeti: 63

قَالَ بَلۡ فَعَلَهُۥ كَبِيرُهُمۡ هَٰذَا فَسۡـَٔلُوهُمۡ إِن كَانُواْ يَنطِقُونَ

Međutim, Ibrahim, alejhis-selam, osramotio ih je, sve, dokazavši da su nerazumni i maloumni, a njihovi bogovi nemoćni. Rekao im je: “Nisam ja porazbijao vaše bogove, to je učinio najveći kip među njima. Upitajte njih, svoje bogove, ako u njima ima života pa mogu govoriti!”

Ajeti: 64

فَرَجَعُوٓاْ إِلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ فَقَالُوٓاْ إِنَّكُمۡ أَنتُمُ ٱلظَّٰلِمُونَ

Kada su malo bolje promislili o svojim postupcima, bilo im je jasno da njihovi kipovi ne mogu donijeti ni korist ni štetu. Oni su, dakle, bili nepravedni kada su pored Allaha, njih obožavali.

Ajeti: 65

ثُمَّ نُكِسُواْ عَلَىٰ رُءُوسِهِمۡ لَقَدۡ عَلِمۡتَ مَا هَٰٓؤُلَآءِ يَنطِقُونَ

No, u njima se probudila oholost, nisu se odrekli neistine nego su cijelu stvar izokrenuli pa su se protiv poslanika Ibrahima, alejhis-selam, pozvali na dokaz koji, zapravo, pobija njihov stav, a ne njegov. Rekli su mu: “Kako nas upućuješ da upitamo kipove, a oni, kao što dobro znaš, ne govore?!”

Ajeti: 66

قَالَ أَفَتَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ مَا لَا يَنفَعُكُمۡ شَيۡـٔٗا وَلَا يَضُرُّكُمۡ

Osuđujući ih, Ibrahim, alejhis-selam, upita: “Zašto se onda, umjesto Allahu, klanjate kipovima koji vam, ako ih obožavate, ne mogu nikakvu korist donijeti, kao ni sebi samima, a niti mogu sami sebe zaštiti?”

Ajeti: 67

أُفّٖ لَّكُمۡ وَلِمَا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ

“Teško vama! Daleko bili, vi i vaši kipovi kojima robujete, a ne Uzvišenom Allahu, koji niti štete niti koriste!”, reče Ibrahim. “Zar nećete razmisliti o ogavnosti toga šta radite, pa da se Pravim putem uputite?”

Ajeti: 68

قَالُواْ حَرِّقُوهُ وَٱنصُرُوٓاْ ءَالِهَتَكُمۡ إِن كُنتُمۡ فَٰعِلِينَ

Pošto je poslanik Ibrahim, alejhis-selam, pomoću jasnih i nepobitnih dokaza pobijedio nevjernike u raspravi, oni protiv njega upotrijebiše silu i prevlast. Povikaše: “Osvetite svoje bogove i neka oni pobjednici budu, pa spalite Ibrahima u vatri!”

Ajeti: 69

قُلۡنَا يَٰنَارُ كُونِي بَرۡدٗا وَسَلَٰمًا عَلَىٰٓ إِبۡرَٰهِيمَ

Međutim, Svemogući Allah spasio je Svog miljenika Ibrahima od vatre; njoj je zapovjedio da postane hladna i da bude spas Ibrahimu, pa mu se ništa nije dogodilo.

Ajeti: 70

وَأَرَادُواْ بِهِۦ كَيۡدٗا فَجَعَلۡنَٰهُمُ ٱلۡأَخۡسَرِينَ

Nevjernici su htjeli ubiti poslanika Ibrahima, alejhis-selam, ali je Allah, džellešanuhu, njih učinio gubitnicima, uništio je njihovu spletku, pobijedio ih i ponizio.

Ajeti: 71

وَنَجَّيۡنَٰهُ وَلُوطًا إِلَى ٱلۡأَرۡضِ ٱلَّتِي بَٰرَكۡنَا فِيهَا لِلۡعَٰلَمِينَ

Allah, džellešanuhu, spasio je Ibrahima i Luta, koji je povjerovao u Ibrahimovo poslanstvo i slijedio ga, nakon čega ih je iz Iraka premjestio u Šam, blagoslovljenu zemlju s obilnim plodovima i brojnim dobrima, zemlju vjerovjesnikā.

Ajeti: 72

وَوَهَبۡنَا لَهُۥٓ إِسۡحَٰقَ وَيَعۡقُوبَ نَافِلَةٗۖ وَكُلّٗا جَعَلۡنَا صَٰلِحِينَ

Svevišnji Allah poklonio je Ibrahimu sina Ishaka, nakon što ga je molio da mu podari dijete, i još i unuka Jakuba uz to; sva trojica bijahu Allahu poslušni, čestiti i dobri.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• جواز استخدام الحيلة لإظهار الحق وإبطال الباطل.

Dozvoljeno je koristiti se lukavštinom u cilju dokazivanja istine, a pobijanja neistine.

• تعلّق أهل الباطل بحجج يحسبونها لهم، وهي عليهم.

Oni koji se bore za neistinu pozivaju se na dokaze za koje misle da idu u prilog njihovoj tvrdnji, a oni zapravo pobijaju njihovu tvrdnju.

• التعنيف في القول وسيلة من وسائل التغيير للمنكر إن لم يترتّب عليه ضرر أكبر.

Verbalna osuda način je mijenjanja zla u onoj situaciji kad ista ta osuda nema za posljedicu veće zlo od postojećeg, koje se mijenja.

• اللجوء لاستخدام القوة برهان على العجز عن المواجهة بالحجة.

Onaj ko posegne za silom pokazuje da je nemoćan kad se radi o dokazivanju svog mišljenja argumentima.

• نَصْر الله لعباده المؤمنين، وإنقاذه لهم من المحن من حيث لا يحتسبون.

Allah pruža pomoć pravovjernima i spašava ih od nesreće, a da oni toga nisu ni svjesni.