Përkthimi i kuptimeve Ajeti 97 Surja Suretu Es Saffat - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi boshnjakisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 97

قَالُواْ ٱبۡنُواْ لَهُۥ بُنۡيَٰنٗا فَأَلۡقُوهُ فِي ٱلۡجَحِيمِ

Pošto je poslanik Ibrahim, alejhis-selam, pobijedio mnogobošce argumentima, posegnuli su za silom. Rekli su: “Pripremite golemu lomaču i bacite u nju Ibrahima!”

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• من مظاهر الإنعام على نوح: نجاة نوح ومن آمن معه، وجعل ذريته أصول البشر والأعراق والأجناس، وإبقاء الذكر الجميل والثناء الحسن.

U Allahove blagodati spram Nuha ubraja se, između ostalog, i ovo: Allah je spasio njega i njegove sunarodnike vjernike, učinio je da se od njegova potomstva produži ljudska vrsta, narodi i plemena, kao i to što je dao da se Nuh po lijepom spominje.

• أفعال الإنسان يخلقها الله ويفعلها العبد باختياره.

Allah stvara ljudska djela, a oni ista ta djela čine uz učešće svoje volje i vlastitog izbora.

• الذبيح بحسب دلالة هذه الآيات وترتيبها هو إسماعيل عليه السلام؛ لأنه هو المُبَشَّر به أولًا، وأما إسحاق عليه السلام فبُشِّر به بعد إسماعيل عليه السلام.

Prema kontekstu navedenih ajeta, Ismail je taj koga je Ibrahim trebao zaklati, tim prije jer je on prvi njegov sin. A kad je riječ o Ishaku, njega je Ibrahim poslije toga dobio.

• قول إسماعيل: ﴿سَتَجِدُنِي إِن شَآءَ اْللهُ مِنَ اْلصَّابِرِينَ﴾ سبب لتوفيق الله له بالصبر؛ لأنه جعل الأمر لله.

Ismailove riječi: “Vidjet ćeš, ako Bog da, da ću sve izdržati” imale su za posljedicu da ga je Svevišnji Allah potaknuo na strpljivost, tim više jer je svoj slučaj Allahu prepustio.