Përkthimi i kuptimeve Surja Zumer - Përkthimi greqisht - Qendra

Αζ-Ζούμαρ

Ajeti: 1

تَنزِيلُ ٱلۡكِتَٰبِ مِنَ ٱللَّهِ ٱلۡعَزِيزِ ٱلۡحَكِيمِ

(Αυτή είναι) η αποκάλυψη του Βιβλίου από τον Αλλάχ, τον Αλ-‘Αζείζ (Παντοδύναμο, Ανίκητο), τον Αλ-Χακείμ (Πάνσοφο).

Ajeti: 2

إِنَّآ أَنزَلۡنَآ إِلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ بِٱلۡحَقِّ فَٱعۡبُدِ ٱللَّهَ مُخۡلِصٗا لَّهُ ٱلدِّينَ

Πράγματι, στείλαμε σε σένα (ω, Προφήτη) το Βιβλίο με την αλήθεια, λάτρεψε λοιπόν τον Αλλάχ, με ειλικρινή αφοσίωση προς Αυτόν στη θρησκεία (στη λατρεία και στην υπακοή).

Ajeti: 3

أَلَا لِلَّهِ ٱلدِّينُ ٱلۡخَالِصُۚ وَٱلَّذِينَ ٱتَّخَذُواْ مِن دُونِهِۦٓ أَوۡلِيَآءَ مَا نَعۡبُدُهُمۡ إِلَّا لِيُقَرِّبُونَآ إِلَى ٱللَّهِ زُلۡفَىٰٓ إِنَّ ٱللَّهَ يَحۡكُمُ بَيۡنَهُمۡ فِي مَا هُمۡ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَۗ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي مَنۡ هُوَ كَٰذِبٞ كَفَّارٞ

Πράγματι, στον Αλλάχ και μόνο ανήκει η αγνή θρησκεία (η πλήρης υπακοή και η λατρεία). Όσο γι' εκείνους που παίρνουν άλλους ως κύριους (και θεούς) εκτός από Αυτόν, [λέγοντας], «Δεν τους λατρεύουμε παρά μόνο για να μας φέρουν πιο κοντά στον Αλλάχ», πράγματι, ο Αλλάχ θα κρίνει μεταξύ τους σ' αυτό στο οποίο διαφωνούν. Πράγματι, ο Αλλάχ δεν καθοδηγεί κανέναν που είναι ψεύτης και επίμονος άπιστος.

Ajeti: 4

لَّوۡ أَرَادَ ٱللَّهُ أَن يَتَّخِذَ وَلَدٗا لَّٱصۡطَفَىٰ مِمَّا يَخۡلُقُ مَا يَشَآءُۚ سُبۡحَٰنَهُۥۖ هُوَ ٱللَّهُ ٱلۡوَٰحِدُ ٱلۡقَهَّارُ

Αν ήθελε ο Αλλάχ να έχει έναν υιό, θα είχε επιλέξει ό,τι ήθελε από ό,τι δημιούργησε. Δόξα σ' Αυτόν (είναι πολύ Ανώτερος από το να έχει έναν υιό)! Είναι ο Αλλάχ, ο Αλ-Ουάχειντ (ο Ένας Αληθινός Θεός), ο Αλ-Καχάρ (Αυτός που νικά και υποτάσσει όποιον θέλει).

Ajeti: 5

خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ بِٱلۡحَقِّۖ يُكَوِّرُ ٱلَّيۡلَ عَلَى ٱلنَّهَارِ وَيُكَوِّرُ ٱلنَّهَارَ عَلَى ٱلَّيۡلِۖ وَسَخَّرَ ٱلشَّمۡسَ وَٱلۡقَمَرَۖ كُلّٞ يَجۡرِي لِأَجَلٖ مُّسَمًّىۗ أَلَا هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡغَفَّٰرُ

Δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη με την Αλήθεια (και όχι μάταια)! Κάνει τη νύχτα να καλύπτει (και να καταδιώκει γρήγορα) την ημέρα, και κάνει την ημέρα να καλύπτει (και να καταδιώκει γρήγορα) τη νύχτα. Υπέταξε τον ήλιο και το φεγγάρι να τρέχει το καθένα τους (στη δική του τροχιά) για έναν καθορισμένο χρόνο. Πράγματι, Αυτός είναι ο Αλ-‘Αζείζ (Παντοδύναμος, Ανίκητος), ο Αλ-Γαφφάρ (Αυτός που συγχωρεί συνεχώς στο μέγιστο βαθμό).