Përkthimi i kuptimeve Ajeti 46 Surja Suretu En Nahl - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 46

اَوْ یَاْخُذَهُمْ فِیْ تَقَلُّبِهِمْ فَمَا هُمْ بِمُعْجِزِیْنَ ۟ۙ

یا عذاب در حالی به آنها برسد که در سفرهای‌شان در گردش هستند و برای کسب درآمدهای‌شان تلاش می‌کنند، پس نه عذاب‌شان از دست می‌رود و نه می‌توانند جلوی عذاب را بگیرند.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• على المجرم أن يستحي من ربه أن تكون نعم الله عليه نازلة في جميع اللحظات ومعاصيه صاعدة إلى ربه في كل الأوقات.

مجرم باید از پروردگارش حیا کند که نعمت‌های الله در هر لحظه بر او نازل می‌شود اما گناهانش در هر وقت به‌سوی پروردگارش بالا می‌رود.

• ينبغي لأهل الكفر والتكذيب وأنواع المعاصي الخوف من الله تعالى أن يأخذهم بالعذاب على غِرَّة وهم لا يشعرون.

برای کافران و تکذیب ‌کنندگان و سایر گناهکاران سزاوار است که از الله تعالی بترسند از اینکه آنها را ناگهانی و درحالی‌که نمی‌دانند بگیرد.

• جميع النعم من الله تعالى، سواء المادية كالرّزق والسّلامة والصّحة، أو المعنوية كالأمان والجاه والمنصب ونحوها.

تمام نعمت‌ها از جانب الله تعالی است، چه مادی مانند سلامتی و بهبودی، چه معنوی مانند امنیت و مقام و منصب و غیر آن.

• لا يجد الإنسان ملجأً لكشف الضُّرِّ عنه في وقت الشدائد إلا الله تعالى فيضجّ بالدّعاء إليه؛ لعلمه أنه لا يقدر أحد على إزالة الكرب سواه.

انسان هیچ پناهگاهی برای برطرف ‌کردن آسیب از خویش در زمان سختی‌ها جز الله تعالی نمی‌یابد، آن‌گاه با دعای به‌سوی او تعالی ناله و زاری می‌کند؛ زیرا می‌داند که کسی جز او تعالی نمی‌تواند اندوه را برطرف سازد.