மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 46 அத்தியாயம் ஸூரா அந்நஹ்ல் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பாரசீக மொழிபெயர்ப்பு- அல்குர்ஆன் ஆய்வுகளுக்கான தப்ஸீர் மையம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 46

اَوْ یَاْخُذَهُمْ فِیْ تَقَلُّبِهِمْ فَمَا هُمْ بِمُعْجِزِیْنَ ۟ۙ

یا عذاب در حالی به آنها برسد که در سفرهای‌شان در گردش هستند و برای کسب درآمدهای‌شان تلاش می‌کنند، پس نه عذاب‌شان از دست می‌رود و نه می‌توانند جلوی عذاب را بگیرند.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• على المجرم أن يستحي من ربه أن تكون نعم الله عليه نازلة في جميع اللحظات ومعاصيه صاعدة إلى ربه في كل الأوقات.

مجرم باید از پروردگارش حیا کند که نعمت‌های الله در هر لحظه بر او نازل می‌شود اما گناهانش در هر وقت به‌سوی پروردگارش بالا می‌رود.

• ينبغي لأهل الكفر والتكذيب وأنواع المعاصي الخوف من الله تعالى أن يأخذهم بالعذاب على غِرَّة وهم لا يشعرون.

برای کافران و تکذیب ‌کنندگان و سایر گناهکاران سزاوار است که از الله تعالی بترسند از اینکه آنها را ناگهانی و درحالی‌که نمی‌دانند بگیرد.

• جميع النعم من الله تعالى، سواء المادية كالرّزق والسّلامة والصّحة، أو المعنوية كالأمان والجاه والمنصب ونحوها.

تمام نعمت‌ها از جانب الله تعالی است، چه مادی مانند سلامتی و بهبودی، چه معنوی مانند امنیت و مقام و منصب و غیر آن.

• لا يجد الإنسان ملجأً لكشف الضُّرِّ عنه في وقت الشدائد إلا الله تعالى فيضجّ بالدّعاء إليه؛ لعلمه أنه لا يقدر أحد على إزالة الكرب سواه.

انسان هیچ پناهگاهی برای برطرف ‌کردن آسیب از خویش در زمان سختی‌ها جز الله تعالی نمی‌یابد، آن‌گاه با دعای به‌سوی او تعالی ناله و زاری می‌کند؛ زیرا می‌داند که کسی جز او تعالی نمی‌تواند اندوه را برطرف سازد.