Përkthimi i kuptimeve Ajeti 37 Surja Suretu Esh Shura - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 37

وَالَّذِیْنَ یَجْتَنِبُوْنَ كَبٰٓىِٕرَ الْاِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ وَاِذَا مَا غَضِبُوْا هُمْ یَغْفِرُوْنَ ۟ۚ

و همان کسانی‌که از گناهان کبیره و زشت دوری می‌کنند، و هرگاه از گفتار یا کردار بد کسی خشمگین شدند خطایش را می‌بخشند، و او را در قبال آن مجازات نمی‌کنند، و این عفو اگر خیر و مصلحتی در آن باشد، نشانۀ نیکوکاری آنها است.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• الصبر والشكر سببان للتوفيق للاعتبار بآيات الله.

شکیبایی و سپاسگزاری دو مورد از اسباب توفیق پند گرفتن از آیات الله است.

• مكانة الشورى في الإسلام عظيمة.

مشورت در اسلام جایگاه بزرگی دارد.

• جواز مؤاخذة الظالم بمثل ظلمه، والعفو خير من ذلك.

جواز مؤاخذه ظالم به مانند ستمی که روا داشته است، هر چند بخشش بهتر است.