Përkthimi i kuptimeve Ajeti 51 Surja Suretu Esh Shura - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 51

وَمَا كَانَ لِبَشَرٍ اَنْ یُّكَلِّمَهُ اللّٰهُ اِلَّا وَحْیًا اَوْ مِنْ وَّرَآئِ حِجَابٍ اَوْ یُرْسِلَ رَسُوْلًا فَیُوْحِیَ بِاِذْنِهٖ مَا یَشَآءُ ؕ— اِنَّهٗ عَلِیٌّ حَكِیْمٌ ۟

هیچ انسانی را نسزد که الله با او سخن گوید جز از طریق وحی با الهام یا غیر آن، یا به‌گونه‌ای با او سخن می‌گوید که کلامش را می‌شنود اما خودش را نمی‌بیند، یا فرشته‌ای فرستاده ‌شده مانند جبرئیل علیه السلام به‌سویش می‌فرستد، و آنچه را الله می‌خواهد به رسول وحی کند به اذن الله به رسول بشری وحی می‌کند. به‌راستی‌که او سبحانه در ذات و صفات خویش برتر، و در آفرینش و تقدیر و شریعتش بسیار دانا است.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• وجوب المسارعة إلى امتثال أوامر الله واجتناب نواهيه.

وجوب شتافتن به اجرای اوامر و اجتناب از نواهی الله.

• مهمة الرسول البلاغ، والنتائج بيد الله.

رسول وظیفۀ ابلاغ را دارد، و نتایج به دست الله است.

• هبة الذكور أو الإناث أو جمعهما معًا هو على مقتضى علم الله بما يصلح لعباده، ليس فيها مزية للذكور دون الإناث.

بخشش پسر یا دختر یا هر دو بر اساس علم الله به صلاح بندگانش است، و در این مورد پسران هیچ امتیازی بر دختران ندارند .

• يوحي الله تعالى إلى أنبيائه بطرق شتى؛ لِحِكَمٍ يعلمها سبحانه.

الله تعالی به‌سبب حکمت‌هایی که او تعالی خودش می‌داند، با روش‌های مختلف به‌سوی پیامبرانش وحی می‌کند.