Përkthimi i kuptimeve Ajeti 111 Surja Suretu El Maide - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 111

وَاِذْ اَوْحَیْتُ اِلَی الْحَوَارِیّٖنَ اَنْ اٰمِنُوْا بِیْ وَبِرَسُوْلِیْ ۚ— قَالُوْۤا اٰمَنَّا وَاشْهَدْ بِاَنَّنَا مُسْلِمُوْنَ ۟

و از جمله نعمت‌هایی که به تو ارزانی داشتم به یاد آور که یارانی برایت فراهم آوردم آن‌گاه که به حواریون الهام کردم به من و به تو ایمان آورند، پس آنها به این امر گردن نهادند و پاسخ دادند، و گفتند: ایمان آوردیم، و – پروردگارا- گواه باش که ما تسلیم و فرمان‌بردار توییم.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• إثبات جمع الله للخلق يوم القيامة جليلهم وحقيرهم.

اثبات گردآوری تمام مخلوقات؛ چه گرانقدر و چه حقیر در روز قیامت توسط الله متعال.

• إثبات بشرية المسيح عليه السلام وإثبات آياته الحسية من إحياء الموتى وإبراء الأكمه والأبرص التي أجراها الله على يديه.

اثبات انسان بودن مسیح و بیان نشانه های حسی (و معجزه های) وى مانند زنده کردن مردگان، شفا دادن کوران مادرزاد و جذام که الله متعال به او داده بود.

• بيان أن آيات الأنبياء تهدف لتثبيت الأتباع وإفحام المخالفين، وأنها ليست من تلقاء أنفسهم، بل تأتي بإذن الله تعالى.

بیان اینکه نشانه‌های پیامبران علیهم السلام، استوار سازی پیروان و خاموش‌ گردانیدن مخالفان را با دلیل نشانه می‌گیرد، و اینکه از جانب خودشان نیست، بلکه به اذن الله متعال می‌آید.