අර්ථ කථනය වාක්‍යය 111 පරිච්ඡේදය සූරා අල් මාඉදා - ශුද්ධ වූ අල්කුර්ආන් අර්ථ විිවරණයේ සංෂිප්ත අනුවාදය - පර්සියානු පරිවර්තනය - පාරිශුද්ධ අල් කුර්ආනයේ විශ්ව කෝෂය

වාක්‍යය: 111

وَاِذْ اَوْحَیْتُ اِلَی الْحَوَارِیّٖنَ اَنْ اٰمِنُوْا بِیْ وَبِرَسُوْلِیْ ۚ— قَالُوْۤا اٰمَنَّا وَاشْهَدْ بِاَنَّنَا مُسْلِمُوْنَ ۟

و از جمله نعمت‌هایی که به تو ارزانی داشتم به یاد آور که یارانی برایت فراهم آوردم آن‌گاه که به حواریون الهام کردم به من و به تو ایمان آورند، پس آنها به این امر گردن نهادند و پاسخ دادند، و گفتند: ایمان آوردیم، و – پروردگارا- گواه باش که ما تسلیم و فرمان‌بردار توییم.

මෙ⁣ම පිටුවේ තිබෙන වැකිවල ප්‍රයෝජන:

• إثبات جمع الله للخلق يوم القيامة جليلهم وحقيرهم.

اثبات گردآوری تمام مخلوقات؛ چه گرانقدر و چه حقیر در روز قیامت توسط الله متعال.

• إثبات بشرية المسيح عليه السلام وإثبات آياته الحسية من إحياء الموتى وإبراء الأكمه والأبرص التي أجراها الله على يديه.

اثبات انسان بودن مسیح و بیان نشانه های حسی (و معجزه های) وى مانند زنده کردن مردگان، شفا دادن کوران مادرزاد و جذام که الله متعال به او داده بود.

• بيان أن آيات الأنبياء تهدف لتثبيت الأتباع وإفحام المخالفين، وأنها ليست من تلقاء أنفسهم، بل تأتي بإذن الله تعالى.

بیان اینکه نشانه‌های پیامبران علیهم السلام، استوار سازی پیروان و خاموش‌ گردانیدن مخالفان را با دلیل نشانه می‌گیرد، و اینکه از جانب خودشان نیست، بلکه به اذن الله متعال می‌آید.