மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 12 அத்தியாயம் யூனுஸ் - அஃபார் மொழிபெயர்ப்பு - மக்மூத் அப்துல்காதிர் ஹம்ஸா - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 12

وَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ٱلضُّرُّ دَعَانَا لِجَنۢبِهِۦٓ أَوۡ قَاعِدًا أَوۡ قَآئِمٗا فَلَمَّا كَشَفۡنَا عَنۡهُ ضُرَّهُۥ مَرَّ كَأَن لَّمۡ يَدۡعُنَآ إِلَىٰ ضُرّٖ مَّسَّهُۥۚ كَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِلۡمُسۡرِفِينَ مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

12. seehadaytu gibda kaa xagtek woo gibda kaak kallamkeh qaxah inaaqitak hinnay daffeyak hinnay soolak Nee kaliaca, Tokkel woo gibda kaak kalia waqdi kaa xagteh tan gibdah nee kallaceweeh innah, edde suge koroosannut warrayak raaqa, tonnaah Yallal koroositaanam kee kay Ambiya dirabbossaanamat caddok tatre marah abak sugen urna taamoomi keenit bilqisimteh.