மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 4 அத்தியாயம் அர்ரஃத் - அஃபார் மொழிபெயர்ப்பு - மக்மூத் அப்துல்காதிர் ஹம்ஸா - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 4

وَفِي ٱلۡأَرۡضِ قِطَعٞ مُّتَجَٰوِرَٰتٞ وَجَنَّٰتٞ مِّنۡ أَعۡنَٰبٖ وَزَرۡعٞ وَنَخِيلٞ صِنۡوَانٞ وَغَيۡرُ صِنۡوَانٖ يُسۡقَىٰ بِمَآءٖ وَٰحِدٖ وَنُفَضِّلُ بَعۡضَهَا عَلَىٰ بَعۡضٖ فِي ٱلۡأُكُلِۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٖ لِّقَوۡمٖ يَعۡقِلُونَ

4. Baaxok exxaaxiy ittak garit taniy meqeeh sinam tanfiqem elle taabukee kee xagadah tan baaxoy tu elle Aabuke waytah tan, qinab basaatin (masnoona kinnuk) kee buqreey (darqi kinnuk) tamiiráy inki laqibik namma caxaay sidiica caxa как taabuke tanih, inki leek afaquk inki burtal aabakuk, kinnih immay makmol tuuy tuk как muxxusna tan, diggah tohul kaskassoowaah cubbusa marah Yallih dudda tascasse astooti edde tan.