மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அஸ்ஸஜதா - அஃபார் மொழிபெயர்ப்பு - மக்மூத் அப்துல்காதிர் ஹம்ஸா - பக்க எண் 416 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 12

وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذِ ٱلۡمُجۡرِمُونَ نَاكِسُواْ رُءُوسِهِمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ رَبَّنَآ أَبۡصَرۡنَا وَسَمِعۡنَا فَٱرۡجِعۡنَا نَعۡمَلۡ صَٰلِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ

12. Nabiyow umeynit sinni Rabbih xaqul sinni moyyaayi qunuunusan waqdi ablinnitoy, wacarriy kee xixxibaaneh, Ni-Rabbow nubleeh noobbeh ugut kee galtók cinak sugnem, toysa meqe taamá abitnam keh addunyah nee gacis, diggah nanu nismiteeh nummasnehik iyyan.

வசனம்: 13

وَلَوۡ شِئۡنَا لَأٓتَيۡنَا كُلَّ نَفۡسٍ هُدَىٰهَا وَلَٰكِنۡ حَقَّ ٱلۡقَوۡلُ مِنِّي لَأَمۡلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ أَجۡمَعِينَ

13. Kaadu faxinninoy ummaan nafsih le-tirtó acayuk nen, kinnih immay cakki maxcó Yok nummatteeh, dabaqteh jinnii kee seehadak umeyniitih yan marak jahannam deqsitta girá inkih keenik kibuwaamal.

வசனம்: 14

فَذُوقُواْ بِمَا نَسِيتُمۡ لِقَآءَ يَوۡمِكُمۡ هَٰذَآ إِنَّا نَسِينَٰكُمۡۖ وَذُوقُواْ عَذَابَ ٱلۡخُلۡدِ بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

14.Toysa a-korosey а-sin ayróh garayyu hawwenteenimih sabbatah girá digaalá tama, nanu diggah girâ digaalál sin hawwenneh innah sin cabennok, kaadu addunyal abak sugten uma taamoomih sabbatah waarta digaalá tama keenik iyyan.

வசனம்: 15

إِنَّمَا يُؤۡمِنُ بِـَٔايَٰتِنَا ٱلَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُواْ بِهَا خَرُّواْۤ سُجَّدٗاۤ وَسَبَّحُواْ بِحَمۡدِ رَبِّهِمۡ وَهُمۡ لَا يَسۡتَكۡبِرُونَ۩

15.Cagalah Ni-aayoota nummaysa mari, teetil (Qhuraan aayoota kinnuk) ken kassiisan waqdi sujuuduh gomboh radan kaadu sinni Rabbi saytunnoysak faylisan usun Kaa yaqbudeenimik kaxxa- mariinitekal.

வசனம்: 16

تَتَجَافَىٰ جُنُوبُهُمۡ عَنِ ٱلۡمَضَاجِعِ يَدۡعُونَ رَبَّهُمۡ خَوۡفٗا وَطَمَعٗا وَمِمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡ يُنفِقُونَ

16. Ken (moominiin kinnuk) gambitteeta inaqtimak fayya ittaah taxxeere barti salaatah, sinni Rabbi kallacan Kay digaalák meesitak Kay racmatah sangeelak kaadu keenih necee rizqhik-tu sadaqhatah Yallih sabbatah yaceen.

வசனம்: 17

فَلَا تَعۡلَمُ نَفۡسٞ مَّآ أُخۡفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعۡيُنٖ جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

17.Tokkel hebeltô nafsi mayaaxiga inti edde wagartaamay Yalli ama moominiinih daanise, addunyal abak sugen meqe taamoomih galtóh.

வசனம்: 18

أَفَمَن كَانَ مُؤۡمِنٗا كَمَن كَانَ فَاسِقٗاۚ لَّا يَسۡتَوُۥنَ

18. Addunyal Yallaa kee kay farmoyta nummayseh suge num, Yallal koroositeeh farmoytit kee ellecaboh ayró dirabboyse numih inna maay kinni? usun Yallih xaqul ma- missoowan.

வசனம்: 19

أَمَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ فَلَهُمۡ جَنَّٰتُ ٱلۡمَأۡوَىٰ نُزُلَۢا بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

19. Yallal yeemeneeh meqe taamoomi abe marah tu-gactek, toysa usun ma’awâ Jannoota lon (orbiynâ jannoota kinnuk) qibnaytiinoh addunyal abak sugen meqe taamoomih sabbatah.

வசனம்: 20

وَأَمَّا ٱلَّذِينَ فَسَقُواْ فَمَأۡوَىٰهُمُ ٱلنَّارُۖ كُلَّمَآ أَرَادُوٓاْ أَن يَخۡرُجُواْ مِنۡهَآ أُعِيدُواْ فِيهَا وَقِيلَ لَهُمۡ ذُوقُواْ عَذَابَ ٱلنَّارِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

20. Kaadu Yallih taaqatak yewqe marah tu-gactek, toysa ken orbeynâ girá, teetik yawqeenim faxinnaanih waqdi teetit gacsiman kaadu girâ digaaláy addunyal dirabboysak sugteeni tammoysa keenik iyyan.